جنبش مشروطه ایران: تفاوت میان نسخهها
[نسخهٔ بررسینشده] | [نسخهٔ بررسینشده] |
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
←منبعشناسی: +یادکرد |
|||
خط ۱۲۴:
نخستین دستور کار مجلس شورای ملی، تدوین [[قانون اساسی]] بود. بر اساس سند قانون اساسی، مجلس به عنوان نماینده مردم، مسوول و مرجع نهایی تصمیمگیری در مورد همه قوانین، مقررات، بودجه، قراردادها، وامها، امتیازات و انحصارات بود. هر دوره مجلس، دو سال تعیین شد و طی این دوره، بازداشت نمایندگان بدون اجازه مجلس غیرقانونی بود. مصوبه مجلس برای امضای مظفرالدین شاه، که در بستر مرگ بود، ارسال شد و شاه نهایتا در تاریخ ۹ دی ۱۲۸۵ آن را امضا کرد. پنج روز پس از امضای [[قانون اساسی مشروطه|قانون اساسی]]، مظفرالدین شاه درگذشت و فرزندش [[محمدعلیشاه|محمدعلی شاه]] بر تخت نشست.<ref>{{پک|آبراهامیان|ک=ایران بین دو انقلاب|ص=۱۱۳|رف=آبراهامیان}}</ref> او از نمایندگان را به مراسم تاجگذاری دعوت نکرد و [[میرزا علیاصغر اتابک|امینالسلطان]] را به جای مشیرالدوله به نخستوزیری برگزید که معتقد بود اصلاحات بدون وجود یک دولت مقتدر و در صورت لزوم، مستبد، امکانپذیر نیست. محمدعلی شاه همچنین وزرای [[هیئت دولت|کابینه]] را به نادیده گرفتن مجلس تشویق میکرد و برای تضعیف مخالفان خود به اختلافات مذهبی و قومیتی در مناطق مختلف کشور دامن میزد.<ref>{{پک|آبراهامیان|ک=ایران بین دو انقلاب|ص=۱۱۴-۱۱۳|رف=آبراهامیان}}</ref> اما اختلاف اصلی شاه و مجلس، بر سر تصویب متمم قانون اساسی شکل گرفت. مجلس با الگوبرداری از [[قانون اساسی بلژیک]]، بندهایی به قانون اساسی اضافه کرد که اختیارات شاه را به شدت محدود میکرد و در مقابل به مجلس اختیارات وسیعی میداد؛ از جمله عزل نخستوزیر یا هر یک از وزیران و تصویب سالیانهٴ همهٴ هزینههای نظامی. شاه از امضای آن سر باز زد و بر مبنای قانون اساسی آلمان، اصلاحات دیگری را پیشنهاد داد که که مخالفت جدی مردم درنقاط مختلف ایران را به همراه داشت.<ref>{{پک|آبراهامیان|ک=ایران بین دو انقلاب|ص=۱۱۴-۱۱۵|رف=آبراهامیان}}</ref> اعتراض و اعتصاب شهرهای مختلف ایران از جمله تهران، تبریز، [[کرمانشاه]]، [[اصفهان]]، [[شیراز]]، مشهد، رشت و [[بندر انزلی]] شکل گرفت و امینالسلطان نیز به دست یک صراف تبریزی کشته شد. شاه در نهایت عقب نشینی و قانون اساسی را مهر کرد و [[ابوالقاسم ناصرالملک|ناصرالملک]]، سیاستمدار لیبرال را به نخستوزیری برگزید. او برای اثبات حمایت خود از مشروطه، به عضویت [[جامع آدمیت|مجمع آدمیت]] درآمد.<ref>{{پک|آبراهامیان|ک=ایران بین دو انقلاب|ص= ۱۱۶ |رف=آبراهامیان}}</ref>
== استبداد صغیر ==
اگرچه مخالفت محمدعلی شاه با مشروطه، عملاً راه به جایی نبرد و شاه ناگزیر به تسلیم در مقابل مجلس شد، اما اختلاف در بین نمایندگان مجلس و طیفهای مختلف سیاسی و مذهبی، آرامآرام نمایان شد. لیبرالها در مجلس طرحها و پیشنهادهایی را مطرح میکردند که با مخالفت میانهروها مواجه میشد. از جملهٴ این طرحها، اصلاح نظام انتخاباتی بود که در آن کاهش میزان پیششرط دارایی برای مشارکت در انتخابات، بازتوزیع کرسیهای نمایندگی در سطح ایالات و حق انتخاب نماینده برای اقلیتهای مذهبی پیشنهاد شده بود.
== مشروطیت و روحانیت ==
|