روبرتو کارلوس: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خنثی‌سازی ویرایش 27758749 از 5.209.189.1 (بحث) برچسب: خنثی‌سازی |
جز جایگزینی با اشتباه‌یاب: آگوست⟸اوت، مسأله⟸مسئله |
||
خط ۱۷:
کارلوس در سال ۱۹۹۶ به [[رئال مادرید]] پیوست و با پیراهن شمارهٔ ۳ در ترکیب اصلی تیم قرار گرفت. او طی ۱۱ فصل حضور خود در رئال تا فصل ۰۷–۲۰۰۶، در ۵۲۷ بازی به میدان رفت، ۶۹ گل به ثمر رساند و یکی از گلزن‌ترین دفاع‌های تاریخ این باشگاه شد. او با ۳۷۰ بازی در [[لالیگا]] رکورد بیشترین حضور بازیکنان خارجی (غیر اسپانیایی) در این لیگ را که پیش از آن متعلق به [[آلفردو دی استفانو]] بود، به دست آورد و در این مدت به عنوان یکی از تأثیرگذارترین بازیکنان رئال و نیز برترین دفاع چپ جهان در نظر گرفته می‌شد.
او به همراه رئال چهار بار قهرمان [[لالیگا]] و سه بار در سال‌های ۱۹۹۸، ۲۰۰۰ و ۲۰۰۲ فاتح [[لیگ قهرمانان اروپا]] شد. او در فینال [[لیگ قهرمانان اروپا ۲۰۰۲]]، پاس گلی را برای [[زین‌الدین زیدان]] ارسال کرد که این گل به‌عنوان یکی از بهترین گل‌های تاریخ این رقابت‌ها ثبت شده‌است. او دو بار متوالی به سبب درخشش‌هایش در سال‌های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ دو بار متوالی به‌عنوان بهترین دفاع باشگاهی سال اروپا برگزیده شد و مدتی بعد وی در کنار [[رائول]] و [[گوتی]] یکی از کاپیتان‌های رئال مادرید شد. کارلوس به‌خاطر حرکت سریع و حمله کردن از سمت چپ و زدن گل‌های مخصوص خود مورد توجه قرار گرفت. او در رقابتی از [[کوپا دل ری]] در
{{نقل‌قول|نه تنها یکی از بهترین‌ها در زدن ضربه آزاد بود، بلکه او (روبرتو کارلوس) همیشه یکی از برترین دفاع چپ‌های جهان بود. برای همه رئالی‌ها بردن جام قهرمانان مهم بود [اشاره به تأثیر کارلوس در بردن لیگ قهرمانان].|[[رونالدینیو]]|}}
در فصل ۰۳–۲۰۰۲ درحالیکه رئال مادرید برای غلبه بر [[رئال سوسیداد]] در بازی بعدی و قهرمانی در لالیگا، به بردن از [[اتلتیک بیلبائو]] نیاز داشت؛ او در دقایق پایانی نیمهٔ اول با [[ضربه آزاد مستقیم|ضربه آزاد]] دروازه حریف را باز کرد، رئال ۲–۱ پیش‌افتاد و در پایان نیز بازی را ۳–۱ برنده شد. همچنین در دسامبر ۲۰۰۳، او در [[الکلاسیکو]] ورزشگاه [[نیوکمپ]] گل اول را به [[بارسلونا (باشگاه فوتبال)|بارسلونا]] زد، تا رئال مادرید پس از ۲۰ سال بتواند برای اولین بار این تیم رقیب را در [[ورزشگاه نیوکمپ]] شکست دهد.
خط ۳۱:
==== آنژی ماخاچ قلعه ====
کارلوس با قراردادی یک سال و نیمه به ارزش ۱۰ میلیون [[یورو]] در سال ۲۰۱۱ به [[باشگاه فوتبال آنژی مخاچ‌قلعه|آنژی مخاچ‌قلعه]] در [[لیگ برتر فوتبال روسیه|لیگ برتر روسیه]]<nowiki/>پیوست. او به عنوان [[کاپیتان (فوتبال)|کاپیتان]] این تیم در پست [[هافبک دفاعی]] به رقابت می‌پرداخت. او اولین گل برای ماخاچ قلعه را در بازی با [[باشگاه فوتبال دینامو مسکو|دینامو مسکو]] از روی پنالتی و دومین گل خود را نیز با پنالتی در بازی با [[باشگاه فوتبال روستوف|روستوف]] زد.
=== ردهٔ ملی ===
روبرتو کارلوس در ۱۲۵ بازی برای [[تیم ملی فوتبال برزیل|تیم ملی برزیل]] به میدان رفت و ۱۱ بار گلزنی کرد. او چهار [[جام جهانی فوتبال|جام]]<nowiki/> [[جام جهانی فوتبال|جهانی]]، چهار [[کوپا آمریکا]] و [[جام کنفدراسیون‌ها ۱۹۹۷]] و [[بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۹۶]] را تجربه کرد.
خط ۵۰:
کارلوس یکی از بهترین شوت زنان و [[ضربه آزاد مستقیم|کاشته زنان]] جهان بود که با شوت‌های قوی و کات‌دار خود در فاصله‌های دور و بیشتر در پشت [[محوطه جریمه]] گلزنی می‌کرد. او از روی نقطهٔ [[کرنر]] و زاویه‌های کناری دروازه حریف گرفته تا فواصل نزدیک به میانهٔ میدان، توانایی گلزنی با شوت را داشت. شوت‌های او اغلب قدرتی بودند و برخلاف بسیاری از بازیکنان شوت زن دیگر در فوتبال، به هنگام شوت زدن بیشتر از بیرون پای خود برای کات دادن به توپ استفاده می‌کرد که این امر به همراه قدرت بالای شوت او باعث انحراف بسیار زیاد توپ در فاصلهٔ دور می‌شد. ضربهٔ آزاد او در سال ۱۹۹۷ در بازی برزیل و فرانسه از بهترین نمونه‌های شوت‌زنی کارلوس بود که بهترین ضربهٔ ایستگاهی تاریخ فوتبال نیز برشمرده می‌شود. بیشترین گل‌های کارلوس با ضربات ایستگاهی یا شوت‌های از راه دور زده شدند.
ویژگی دیگر کارلوس که او را در جهان فوتبال به موفقیت رساند سرعت، [[چابکی]]، و استقامت کم‌نظیرش بود. او از سرعت بالای خود در هنگام حملات و ضد حملات بهره می‌گرفت و مسافت‌های طولانی را در سمت چپ زمین حرکت می‌کرد. او همچنین در سانتر کردن از گوشه چپ زمین مهارت بالایی داشت و سانترهای وی برای [[رونالدو]]، [[زین‌الدین زیدان|زیدان]]، [[رائول]] و دیگر مهاجمان رئال و برزیل بعضی از دیدنی‌ترین گل‌های فوتبال را به دنبال داشت؛ مانند گلی که در فینال جام باشگاه‌های اروپا ۲۰۰۲ با سانتر او و گلزنی زیدان به ثمر رسید. کارلوس را می‌توان از تهاجمی‌ترین دفاع‌های جهان فوتبال دانست که این توانایی‌های تهاجمی او موجب تأثیرات عمده‌ای بر روی [[مدافع کناری|مدافعان کناری]] جهان و تغییر وظایف آنان شد. او در ابتدا با سرمربی باشگاه اینتر بر سر همین
کارلوس همچنین دارای قدرت و تعادل بدنی، لجاجت، و نیز دارای مهارت در توپ‌گیری و تکل‌زدن بود که باعث می‌شد در کارهای دفاعی و مهار مهاجمان حریف از گوشه‌ها مٶثر واقع شود.
| |||