صادق چوبک: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
اصلاح اشتباه تایپی برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
خنثیسازی ویرایش 27770328 از 185.176.59.200 (بحث) برچسب: خنثیسازی |
||
خط ۷:
| ملیت = {{پرچم|ایران}}
| تاریخ تولد = ۱۴ تیر ۱۲۹۵{{-}}{{تولد|۱۹۱۶|۸|۵}}
| محل تولد = [[
| والدین =
| تاریخ مرگ = ۱۳ تیر ۱۳۷۷{{-}}{{مرگ و سن|۱۹۹۸|۷|۳|۱۹۱۶|۸|۵}}
| محل مرگ = [[برکلی، کالیفرنیا|برکلی]]، [[کالیفرنیا]]، [[ایالات متحده]]
| علت مرگ =
| محل زندگی = [[بوشهر]]، [[انگلیس]]، [[برکلی، کالیفرنیا|برکلی]]
| مختصات محل زندگی =
| مدفن = جسدش طبق وصیتش سوزانده شد و خاکستر آن به اقیانوس سپرده شد
|در زمان حکومت =
|اتفاقات مهم =
| نام دیگر =
سطر ۲۵ ⟵ ۳۲:
| همسر = '''قدسی خانم''' از سال ۱۳۱۶
| شریک زندگی =
| فرزندان =
|تحصیلات =
|دانشگاه =
سطر ۴۰ ⟵ ۴۷:
|امضا =
}}
'''صادق چوبک''' (زاده تیر ۱۲۹۵، [[
اکثر داستانهای وی حکایت تیرهروزی مردمی است که اسیر [[خرافه]] و نادانی و پایبند به [[مذهب]] خویش هستند. چوبک با توجه به خشونت رفتاری ای که در طبقات فرودست دیده میشد سراغ شخصیتها و ماجراهایی رفت که هرکدام بخشی از این رفتار را بازتاب میدادند و به شدّت به درهٔ تاریکی میبردند. او یک رئالیست تمام عیار بود که با منعکس کردن چرکها و زخمهای طبقه رها شده فرودست نه در جستجوی درمان آنها بود و نه تلاش داشت پیشوای فکری نسلی شود که تاب این همه زشتی را نداشت. به همین دلیل چهره کریه و ناخوشایندی که از انسان بیچیز، گرسنه و فاقد رؤیا ارائه میدهد، نه تنها مبنای آرمان گرایانه ندارد بلکه نوعی رابطه دیالکتیکی است بین جنبههای مختلف خشونت. او در اکثر داستانهای کوتاهش و رمان سنگ صبور رکود و جمود زیستی ای را به تصویر کشید که اجازه خلق باورهای بزرگ و فکرهای مترقی را نمیدهد. از این منظر طبقهٔ فرودست هرچند به عنوان مظلوم اما به شکل گناهکار ترسیم میشود که هرچه بیشتر در گل و لای فرومیرود.<ref>مهدی یزدانی خرم، «کشف دوزخ- چوبک، ایدهٔ رئالیست بودن»، هفته نامهٔ شهروند امروز، سال سوم، شماره ۵۴، صفحهٔ ۱۲۰</ref>
|