جنگ داخلی روسیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از اواسط سال ۱۹۱۷، ارتش روسیه ، جانشین سازمان ارتش روسیه امپریالیستی شروع به تجزیه کرد؛ {{sfn|Calder|1976|p=166|ps= : "[...] the Russian army disintegrated after the failure of the Galician offensive in July 1917."}} بلشویک ها از نیروهای گارد سرخ مستقر به عنوان نیروی نظامی اصلی خود استفاده کردند که بعدها بخش امنیتی خفی به نام چکا به آن اضافه شدکه بعدها به [[کا گ ب]] تغییر نام کرد . لئون تروتسکی در ژانویه 1918،۱۹۱۸، برای سازماندهی مجدد ارتش از کارگران و دهقانان روسیه استفاده کرد تا ارتش قدرتمندتری دربرابر سفیدها ایجاد کند. بلشویک ها کمیساریای سیاسی را به فرماندهی هر واحد از ارتش سرخ منصوب کردند تا سربازان روحیه خودرا حفظ و وفاداریشان تامین شود.

در ژوئن 1918،۱۹۱۸، زمانی که معلوم شد که این ارتش انقلابی تنها از کارگران تشکیل شده و جمعیت کافی ندارد، تروتسکی قانون خدمت اجباری دهقانان در ارتش سرخ را وضع کرد.{{sfn|Read|1996|p=237|ps=: By 1920 77% of the Red Army's enlisted ranks comprised peasant conscripts.}} بلشویک‌ها با گرفتن گروگان‌ها و تیراندازی به آن‌ها در صورت لزوم برای وادار کردن به اطاعت، دقیقا همان کارهایی که افسران ارتش سفید از آن استفاده کردند، بر مخالفان خدمت در ارتش سرخ غلبه کردند. ارتش سرخ از افسران تزار به عنوان "متخصصان نظامی" استفاده کرد؛ گاهی اوقات خانواده های آنهارا گروگان میگرفتن تا خطایی از آنها سرنزند.<ref name="Williams, Beryl 1921">Williams, Beryl, The Russian Revolution 1917–1921, Blackwell Publishing Ltd. (1987), {{ISBN|978-0-631-15083-1}}, {{ISBN|0-631-15083-8}}</ref> <ref name="Williams, Beryl 1921"/> در آغاز جنگ داخلی، افسران سابق تزار، سه چهارم افسران ارتش سرخ را تشکیل دادند. در نهایت، 83۸۳ درصد از تمام فرماندهان سپاه ارتش سرخ، سربازان سابق تزار بودند.{{sfn|Overy|2004|p=446|ps=: By the end of the civil war, one-third of all Red Army officers were ex-Tsarist ''voenspetsy''"}}