غارتگراندولت نیرومند [[هخامنشی]]، سرزمین‌های آباد و متمدن سامی‌نشین آن روزگار را، از [[بین‌النهرین]] تا فراسوی [[مصر]]، متصرف شد و مدتی چند برآن‌ها حکومت کرد. از سوی دیگر تسلط ایرانیان بر دنیای متمدن و اقوام متعددی که اجباراً با یکدیگر در نزاع بودند، استقراری به وجود آورد که در سایه آن، مردمان توانستند به فرهنگ و پدیده‌های آن بپردازند و روابط انسانی را در میان خویش گسترش دهند؛ و نیز سیاست هخامنشیان با اقوام سامی‌نژاد، خاصه یهودیان، آنچنان بود که ایشان را به سوی خود جلب می‌کرد. احترام تقدس‌آمیز یهودیان نسبت به [[کورش هخامنشی]] سخت معروف است. به دلیل آن استقرار و این روابط دوستانه، مقدار واژه‌هایی که در زمان هخامنشی و اوائل [[اشکانی]] به ادبیات [[تلمود]]ی راه یافته بسیار فراوان‌تر از کلمات قرضی در دوران‌های دیگر است. از آنجا که ادبیات و دین یهود در میان بسیاری از اقوام کهن رواج یافته بود، کلمات فارسی از این راه توانستند به دیگر زبان‌های سامی نیز نفوذ کنند. این انبوه کلمات فارسی، بی‌تردید میراث زبان آرامی شاهی است که برای دیگر لهجه‌های سامی به جای مانده‌است.
علاوه بر این دسته کلمه، گروه عظیمی نیز در دوران‌های بعد مستقیماً از راه پارسی باستان و پهلوی اشکانی و پهلوی ساسانی و حتی [[فارسی دری]] به زبان‌های آرامی رفته‌اند، زیرا روابط ایران با سامی‌ها در هیچ‌یک از دوران‌های تاریخ قطع نگردیده‌است. برخی از کلمات فارسی معرب نیز از راه زبان‌های آرامی به عربی رفته‌اند، نه مستقیماً از زبان فارسی.<ref>''راه‌های نفوذ فارسی در فرهنگ و زبان عرب جاهلی''، ص ۹۳ و ۹۴.</ref>
