کیمیرا: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
خط ۲۹:
بلروفون نامه ای را از طرف [[پرویتوس]] برای پدر زن او یعنی لوباتس که شاه لوکیا بود برد و در آن نامه پرویتوس خواست تا آورنده نامه را بکشد در نخستین منابع مکتوب ادبیات یونان آمده که بلروفون نامه را برد لوباتس هم چون از کشتن مهمان اکراه داشت تصمیم گرفت که بگذارد تقدیر کار خودش را بکند و [[بلروفون]] را به جنگ با خیمایرا هیولای آتشین دم فرستاد.<ref>{{پک|گریمال|۱۳۹۳|ک=فرهنگ اساطیر یونان و رم|ص=۱۸۶}}</ref>
میگویند در آن زمان خیمایرا در لوکیا و در روایتی دیگر در سرزمین سذزمن تاخت و تاز میکرد. بلروفون هنگامی که شیمر سرگرم غارت لوکیا بود، سوار بر اسب بالدار [[پگاسوس]]{{به انگلیسی|Pegasus}}، حیوان عفریتآسا که افسار زرین بر گردن داشت و آن را آتنه ایزد بانو به بلروفون داده بود و خد بلروفون آن را اهلی کرده بود بر شیمر تاخت و پیکان سربی تیر خود را به دهانش انداخت و سرب در دهانش از دم آتشین ذوب شد و درونش را به آتش کشید.<ref>{{پک|پین سنت|۱۳۷۸|ک= شناخت اساطیر یونان|ص=۱۰۵}}</ref>
== تمثیل شیمر ==
[[پرونده:Chimera of Arezzo4.jpg|بندانگشتی|چپ|۲۰۰px]]
در اغلب آثار هنری یونان، مینوس ([[کرت]])، میسین و اسطورههای این سرزمین تیفون از دشمنان [[زئوس]] در اسطورههای جانشینی و پدر یا نیای همه غولان اسطورهای یونان است. این ویژگی و تعارضات مربوط به غولها غالباً از روایتهای آیینی خاور نزدیک و جایگاه غول پهلوانان کهن متأثر است. در هنر یونان دوره اصلی غولها و پیدایی گورگونها (هماه یا بدون پرسه)، ابوالهولها، [[سیرن]]ها، و گاه شیمرها در سده هفتم و اسطورههای آنان به زمانی دورتر بازمیگردد. شیمر{{به انگلیسی|Chimaera}} یا خیمایرا یا کیمایرا بر کوه خیمایرا در تائوروس میزیست. او باید نماد تجسم آتش آتشفشانها باشد که هنوز نزدیک قله میسوزد. گفته شدهاست که شکل خیمایرا، تمثیلی از کوه آتشفشان است که بر آن، گویا با آتشی در ستیغاش، شیران و بزها در دامنهاش پرسه میزنند و مارهایی در پای کوه هستند.<ref>{{پک|پین سنت|۱۳۷۸|ک=شناخت اساطیر یونان|ص=۱۰۴}}</ref>
== فرزندان شیمر ==
|