گارد جاویدان (پهلوی): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Gnosis (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳:
'''گارد جاویدان شاهنشاهی''' نام یگان ویژه‌ای در دوران پادشاهی [[محمدرضا شاه پهلوی]] بود که مسئولیت حفاظت از خاندان سلطنتی و کاخها و ابنیه سلطنتی را بر عهده داشت.
 
از سال [[۱۳۰۳ (خورشیدی)|۱۳۰۳]] تا پایان پادشاهی [[رضاشاه]]، تنها یک گروهان پیاده [[ارتش]] مسئولمسئولیت نگهبانی از او و خانواده‌اش را بعهده داشت. بعدها و در آغاز پادشاهی [[محمدرضا شاه پهلوی]]،این، این یگان به استعداد یک گردان (دربردارنده نزدیک به ۳۵۰ تن) ارتقا یافت؛ که به آن هنگ گارد گفته می‌شد. اما سربازان آن همچنان وظیفه بودند.
پس از ترور ناموفق محمد رضا شاه توسط سرباز [[رضا شمس‌آبادی|رضا شمس آبادی]] در ۲۱ فروردین ۱۳۴۴ به‌تدریج این گردان مورد تجدید سازمان قرار گرفت به ترتیبی که نیروهای وظیفه از آن خارج و تنها از کادر رسمی نیروی زمینی در سازمان آن استفاده شود.<ref name="z">ظهور و سقوط سلطنت پهلوی. انتشارات اطلاعات. تهران. ۱۳۶۹</ref>
تیمسار سرلشکر [[محمود بهارمست]] طراحی پوشاک و نشانهٔ (آرم) این گردان و سرگرد [[عباس قره‌باغی]] (ارتشبد بعدی) وظیفهٔ استخدام کادر آن را بر عهده گرفتند.<ref name="z" /> در سازمان جدید گارد جاویدان با استعداد یک تیپ، جمعی لشکر ۱ پادگان مرکز گردید. بعدها این تیپ از لشکر ۱ منتزع و به صورت تیپ مستقل در آمد ( محل سرلشگری ) و فرماندهی آن را تیمسار سید محسن هاشمی نژاد به‌عهده گرفت. بعدها لشکر ۱ به « لشکر پیادهٔ گارد شاهنشاهی » تغییر نام داد و به همراه « تیپ مستقل گارد جاویدان » و « مرکز آموزش » ، مجموعاً سازمان گارد شاهنشاهی را تشکیل دادند.
 
در سال ۱۳۵۷ فرماندهی گارد شاهنشاهی به‌عهدهٔ تیمسار سپهبد [[عبدالعلی بدره‌ای]] بود که هم‌زمان فرماندهی نیروی زمینی شاهنشاهی را نیز به‌عهده داشت. معاونت فرماندهی گارد شاهنشاهی به‌عهدهٔ تیمسار سپهبد [[مهدی رحیمی]] بود که در تاریخ ۲۷ دی ماه ۱۳۵۷ با حفظ سمت به سمت ریاست کل شهربانی نیز منصوب گردیده بود. بررسی سوابق خدمتی هر دو امیر مورد اشاره نشان می‌دهد که با توجه به اینکه بخش عمدهٔ دوران کاری ایشان در پست‌های ستادی خلاصه گردیده بود، تجربهٔ کاری لازم برای مهار بحران با آن ابعاد را نداشتند. کارشناسان انتصاب این دو تیمسار را در پست‌های کلیدی یاد شده از اشتباهات پادشاه می‌دانند که به سقوط نظام شاهنشاهی منجر گردید.