اورهان اول: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۷:
=== کشور گشایی ===
اورهان به کمک نیروهای به اصطلاح جهادگر و در راس سواره نظام سبک خود شروع به تهاجمات و تصرفاتی در شمال غربی [[آناتولی]] کرد. در ابتدا شهر مودانیا که بندر شهر بورسا به حساب می‌آمد، در ساحل دریای مرمره در سال ۱۳۲۱ به کنترل او درآمد. اورهان سپس نیروهای خود
آندرونیکوس سوم، امپراتور بیزانس با احساس خطر از تحرکات ترکان، ارتشی متشکل از
نیقیه، دومین شهر بزرگ بیزانس پس از یک محاصره سه ساله نهایتاً در سال ۱۳۳۱ به دست نیروهای اورهان سقوط کرد. شهر نیکومدیا (امروزه ایزمیت) نیز چند سال بعد به مناطق تحت حاکمیت اورهان ملحق شد و او سلیمان، پسر ارشدش را که رهبری مهاجمان به شهر را بر عهده داشت، به فرمانداری آن گمارد. با تصرف اسکوتاری (امروزه اوسکودار) بیشتر شمال غرب آناتولی به انقیاد اورهان درآمد. با این حال بیشتر خط ساحلی این منطقه همچنان در کنترل امپراتوری بیزانس بود که آن نیز مشکل و تهدید چندانی برای خاندان عثمانی به حساب نمی‌آمد.
خط ۸۳:
== سال‌های پایانی عمر ==
عمر اورهان بلندترین و طول دوران حاکمیت او یکی از بلندترین سلطنت‌ها بین تمامی سلاطین عثمانی به حساب می‌آید. او وسعت سرزمین ۱۶ هزار کیلومتر مربعی را که از پدر خود تحویل گرفته بود، به ۹۵ هزار کیلومتر افزایش داد.<ref name="سه">[https://www.yeniakit.com.tr/kimdir/Orhan_Gazi https://www.yeniakit.com.tr/kimdir/Orhan_Gazi]</ref> در سال‌های آخر زندگانی اورهان معاشی منزویانه در شهر بورسا پیش گرفت و بیشتر امور حکومتی را به پسر دوم خود، مراد سپرد که بعد از او به قدرت رسید.
خلیل، پسر اورهان از ثئودورا در سال ۱۳۵۶ در سواحل ازمیت توسط یک کشتی تجاری جنوایی که در کنار تجارت به دزدی دریایی نیز مشغول بود، ربوده و به جزیره [[فوکایا]] در دریای اژه منتقل شد. نهایتاً از طریق امپراتوری بیزانس و با پرداخت باج ۱۰۰ هزار سکه طلا خلیل به خانه بازگشت. این درحالی بود که بیزانسی‌ها برای ساخت نیروی دریایی برای جنگ در مقابل جنوا تنها از ۵۰ هزار سکه طلا استفاده کرده بودند.
| |||