او در [[کلازومن]] واقع در آسیای کوچک به سال ۵۰۰ پیش از میلاد زاده شد.<ref name=o>{{یادکرد|فصل=فصل هشتم:فلسفه یونانی|کتاب=تاریخ فلسفه غرب|نویسنده=رجینالد هالینگ دیل|ترجمه=عبدالحسین آذرنگ|ناشر=انتشارات ققنوس|چاپ=|شهر=تهران|کوشش=|ویرایش=|صفحه=صفحهٔ ۱۰۱|سال=۱۳۸۷|شابک=}}</ref> اگرچه [[یونانی]] بود ولی بدون تردید یک شهروند [[ایرانی]] بود.{{نیازمند منبع}} زیرا کلازومن پس از سرکوبی شورش [[ایونی]] فتح شد و حتی گفته‌اند که وی با سپاه ایران به آتن آمد.<ref name="ReferenceA" /> حدود سال‌های ۴۵۰ قبل از میلاد متفکری معروف بود.<ref name=o /> وی در سال [[سالامیس]] ۴۷۹/۴۸۰ به [[آتن]] آمد و نخستین فیلسوفی بود که در این شهر اقامت گزید و مورد احترام بود. [[افلاطون]] می‌گوید که [[پریکلس]] شاگرد آناکساگوراس بود. رابطه ای که بعدها وی را به دردسر انداخت، زیرا پس از قریب سی سال در اقامت در آتن حدود (سال‌های ۴۵۰ پیش از میلاد) توسط مخالفین سیاسی پریکلس به محاکمه فراخوانده شد. [[دیوگنس لائرتیوس]] با ارجاع به [[سوتیون]] می‌گوید که اتهامات مربوط به بدبینی و هواداری از [[ایرانیان]] بود. به نقل از افلاطون نخستین اتهام وی این بود که آناکساگراس تعلیم می‌کند که خورشید یک قطعه سنگ گداخته است و ماه از خاک ساخته شده است. این اتهامات بدون تردید ساختگی و جعلی بودند و اصلاً منظور از آن ضربه زدن به پریکلس از طریق آناکساگراس بود. زیرا معلم دیگر پریکلس یعنی دامون را نیز تبعید کرده بودند. وی زندانی شد اما توسط پریکلس از [[آتن]] فرار کرد و به [[ایونیا]] رفت. در [[لامپساکوس]] یک مستعمره کوچ‌نشین [[میلتوس]] اقامت گزید.<ref name="ReferenceA" /> مرگ آناکساگوراس را حدود سال ۴۲۸ پیش از میلاد می‌دانند. طبق وصیت او، سالگرد مرگش را برای کودکانی که در مکاتب درس می‌خواندند، تعطیل کردند.
