سوار زره‌پوش: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
MBozorgmehr (بحث | مشارکتها) + رده:جنگ ایرانی (هاتکت) |
|||
خط ۱۱:
== پیشینه و حضور در جنگ‌ها ==
ارتش ایرانیان از اوایل قرن ششم پیش از میلاد و سراسر دوران هخامنشیان از شوالیه‌های سنگین اسلحه بهره می‌جست.
بالاخره در دوران [[داریوش]] در سال ۴۹۰ پیش از میلاد ایرانیان اولین بار در نبرد [[ماراتن]] شکست خوردند اما تنها پس از شکست [[خشایارشا]] در جنگ‌های ایران و یونان بود که ایرانیان دریافتند نیاز به تحولی در ارتش خود دارند. اردشیر سوم هخامنشی (۳۵۸ تا ۳۳۸ پیش از میلاد) دست به اصلاحات گسترده‌ای در ارتش اواخر دوران هخامنشی زد و آن را به سمت سنگین اسلحه شدن سوق داد. اولین کارتافراکت‌های واقعی در این دوران به کار گرفته شدند که متشکل از اشراف ایرانی بود و به عنوان نیروهای ویژه عمل می‌کردند. این سلحشوران با زره‌هایی پوشیده شده بودند و نکته جالب توجه در مورد آن‌ها این است که حتی اسب‌های این زره پوشان ایرانی نیز با زره محافظت می‌شدند. این ویژگی بعد از ورود اسکندر مدتی پدیدار نبود تا اینکه در اواخر قرن سوم پیش از میلاد مسیح از سوی پارتیان ([[اشکانی]]ها)، دولت یونانی بلخ و [[سکاها]] احیا شد. جنبه جالب توجه دیگر سواران زره پوش هخامنشی این است که از سرمتی‌ها و سکاها تأثیر بسیار یافتند که البته این‌ها هم مردم چادرنشین ایرانی بودند. به نظر می‌رسد که سکاها پادشاهی ای تحت حاکمیت یا حداقل در سایه عظمت امپراتوری هخامنشیان ایران بودند.
| |||