یلیزاوتا: تفاوت میان نسخه‌ها

سیاست داخلی الیزاوت به اشراف اجازه داد تا تسلط و نفوذ فراوانی در دول محلی (ایالات) کسب کرده و به شکلی خطرناک، خودمختار شوند و این قدرت مستقل اشراف تا سال ۱۷۷۵ در زمان [[کاترین دوم روسیه]] ادامه داشت که در همین سال کاترین کبیر قدرت اربابان را کم کرد و خودمختاری اشراف را از بین برد. الیزاوت در طول سلطنت خود روی به اصلاحات آورد و [[میخاییل لومونسف]] را ترغیب کرد که [[دانشگاه دولتی مسکو]] را تأسیس کند و از [[ایوان شووالو|ایوان شووالوف]] نیز خواست که [[آکادمی امپریال هنر|آکادمی هنر امپراتوری]] را در [[سن پترزبورگ]] ایجاد کند. او همچنین هزینه‌های گزافی را صرف پروژه‌های معمار مورد علاقه‌اش، [[فرانچسکو بارتولومئو راسترلی]] کرد تا از این طریق به ایجاد بناهایی نظیر [[کاخ پترهوف|کاخ پتروف]] و [[تزارکوی سلو]] اهتمام ورزد. [[کاخ زمستانی]] و [[صومعه اسمولنی]] مهم‌ترین آثار برجای مانده از دوران حکومت الیزاوت هستند. او به دلیل سیاست خصمانه‌اش در برابر [[پادشاهی پروس|پروس]]، در زمره پرطرفدارترین [[فهرست شاهان روسیه|تزارهای تاریخ روسیه]] است.