مهاجرین: تفاوت میان نسخه‌ها

"فارغ بنشین و بیعت بکن که من همچنان که زن و فرزند خود را می کوشم، تو را نیز بکوشم و همچنان که ذب از حریم خود می کنم از آن تو نیز بکنم و به خون و مال از تو برنگردم و با دوست تو دوست باشم و با دشمن تو دشمن باشم. دل خوش دار که ما اهل جنگ و کارزاریم و اهل حلقه و نیزه ایم و صنعت حرب و قتال از پدران به میراث داریم و شب و روز این کار ورزیم و شجاعت و مردانگی ما در جمله عرب می دانند". <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سیرت رسول الله، ترجمه ی سیرت ابن اسحاق، رفیع الدین اسحاق ابن محمد همدانی (قاضی ابرقوه)، نشر مرکز، ص 221.}}</ref>

 

 

در آن روزها اذیت و آزار قریش به بیشترین حد خود رسیده و پیامبر اسلام به مسلمانان مکه فرمان هجرت (به مدینه) داده بود. اول کسی که به سمت مدینه هجرت کرد اوسلمه ابن عبدالاسد بود. سپس عامر ابن ربیعه و بعد از وی عبدالله ابن جحش بود. پس از آنها عمر ابن خطاب و عباش ابن اب ربیعه به مدینه هجرت کردند. سپس تمام مسلمانان به تدریج به مدینه رفتند و تنها سه نفر از مسلمانان در مکه ماند. محمد، ابوبکر و علی. <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سیرت رسول الله، ترجمه ی سیرت ابن اسحاق، رفیع الدین اسحاق ابن محمد همدانی (قاضی ابرقوه)، نشر مرکز، ص 227.}}</ref>