افت حرارتی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Matin.mirbagheri (بحث | مشارکت‌ها)
جز یک غلط املایی و افزودن چند لینک
Kourosh.forouzesh2000 (بحث | مشارکت‌ها)
جز ویرایش برخی علایم نگارشی
خط ۱۳:
 
# [[بوته چینی]] خالی که نمونه در آن قرار داده می شود را وزن کنید و آن را در یک دفترچه آزمایشگاهی یادداشت کنید .
# نمونه را در بوته چینی خالی قرار دهید و مجدداً بوته چینی همراه با نمونه وزن کنید. وزن جدید را منهای وزن بوته چینی خالی کنید ،. جواب، وزن مرطوب نمونه است.
# نمونه را در اجاق خشک کن یا در صورت نیاز در کوره انفجار قرار دهید.
# اجاق یا کوره را روی دمای دلخواه تنظیم کنید. اگر محقق بخواهد وزن خشک خاک را پیدا کند ، لازم است [[کوره]] 100 درجه سانتیگراد باشد.
خط ۲۹:
در صنعت [[سیمان]] از آزمایش LOI(افت حرارتی) با گرم کردن یک نمونه سیمانی تا 900-1000 درجه [[سانتیگراد]] استفاده می شود و تا زمانی که جرم نمونه تثبیت شود [[گرم]] کردن ادامه می یابد. وقتی که جرم تثبیت شد ، جرم از دست رفته توسط آزمایش LOI(افت حرارتی) تعیین می شود. از این آزمایش معمولاً برای تعیین مقادیر بالای آب در سیمان یا کربنات استفاده می شود زیرا اینها باعث کاهش کیفیت سیمان می شوند <ref>{{Cite web|url=https://www.pavementinteractive.org/reference-desk/testing/cement-tests/portland-cement-loss-on-ignition/|title=Portland Cement Loss on Ignition|website=Pavement Interactive|language=en-US|accessdate=2019-03-17}}</ref> . تلفات زیاد غالبا به دلیل شرایط نامناسب ذخیره سازی سیمان یا دستکاری کیفیت سیمان توسط تأمین کنندگان به وجود می آید و این آزمایش، تضمین می کند که [[سیمان]] مورد استفاده در یک مکان، از [[ترکیب]] درستی برای تأمین پروتکل های ایمنی و درخواست های مشتریان برخوردار است.
 
در صنعت معدن ، استفاده از LOI(افت حرارتی) در تعیین مواد فرار و رطوبت موجود در سنگ بسیار حیاتی است. از این رو هنگام انجام تجزیه و تحلیل یک سنگ کامل ، برای تعیین میزان کل مواد فرار از روش LOI(افت حرارتی) استفاده می شود. به منظور از بین بردن همه مواد فرار و اکسیداسیون تمام آهن های موجود و تبدیل به اکسیدهای آهن ، دمای LOI(افت حرارتی) ، °900 تا 1000°درجه1000 سانتیگراد تنظیم می شود.
 
== منابع ==