تویستد سیستر: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ابرابزار
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۵:
آثار آن‌ها آمیزه‌ای از [[شاک راک]] [[الیس کوپر]] و حالت سرکش موسیقی هنرمندان [[موج نو هوی متال بریتانیا]] مانند [[کیس]]، [[آیرن میدن]] و [[جوداس پریست]] را در خود دارد و آرایش‌های غیر معمول‌شان یادآور برخی گروه‌های [[گلم راک]] اولیه، همچون [[نیویورک دالز]] است. تویستد سیستر را از نظر فرم موسیقایی در ردهٔ [[گلم متال]] به‌شمار می‌آورند، اگرچه نظر اعضای گروه راجع به سبک‌شان متفاوت است.
 
تویستد سیستر را [[جی جی فرنچ]] (گیتاریست) در دسامبر ۱۹۷۲ بنیان‌گذاشت و مارک مندوزا (بیس گیتار)، ادی اوجدا (الکتریک گیتار)، اِی‌جی پیرو (درامز) و دنیل اشنایدراسنایدر در سال‌های ۷۴، ۷۵ و ۷۶ به گروه پیوستند. همهٔ ترانه‌های گروه از سال ۱۹۷۶ به بعد توسط دی اشنایدراسنایدر (خواننده) نوشته شده‌است. اشنایدراسنایدر در جایی گفته‌است که [[جانی کارسون]] ابتدا واژهٔ «This» را به‌عنوان نام گروه پیشنهاد داده بود اما اعضای گروه چون فکر کردند ممکن است هواداران‌شان عبارت «This sucks» را به‌جای آن استفاده کنند، این پیشنهاد را رد کردند. اشنایدراسنایدر از نظر سبک، موسیقی تویستد سیستر را نقطهٔ تلاقی [[اسلید]] و [[سکس پیستولز]] می‌داند.
 
تویستد سیستر با ترانه‌های موفقی مانند «We're Not Gonna Take It» و «I Wanna Rock» و به‌لطف پخش شدن مرتب ویدئوهای‌شان از [[ام‌تی‌وی]] در دههٔ ۸۰ معروف شدند. «The Price» و «You Cant Stop Rock n Roll» و «Burn In Hell» از دیگر ترانه‌های موفق آن‌ها بود. بسیاری از ترانه‌های آن‌ها حاوی مضامینی مانند درگیری کودکان با والدین‌شان و انتقاد به سیستم آموزشی هستند.