'''اینجانب یک یارسانی پژوهشگر تمامی اطلاعات این صفحه را کذب می دانم و آن را توهین به بزرگترین اقلیت دینی ایران می دانم.'''
أهلِ حَقّ یا یارسایان عنوان پیروان طریقتی مذهبی ـ عرفانی است با آداب و متون مذهبی خاص خود و دارای بعضی اعتقادات که در مواردی با اسلام مطابقت ندارد. این آیین که در میان طوایف کُرد، لُر و تُرکزبان پیروان بسیار دارد، در بستری اسلامی رشد کرده و در عین حال، به سبب غلو در حق حضرت علی (ع) با سایر فرق غالی شیعه قرابت دارد، اما با این همه، بعضی از مبادی آن را میتوان در اعتقادات و سنتهای فکری و فرهنگ عامه مردمان ساکن غرب ایران جستوجو کرد و رگههایی از اعتقادات ایرانی پیش از اسلام را نیز در آن یافت.
'''بارها این صفحه را ویرایش نمودیم اما هر بار همان اکاذیب جایگزین شد.'''
یارسان ایران، اکثرا در کرمانشاه، لرستان، آذربایجان شرقی، زنجان، همدان، تهران و خراسان حضور دارند. در خارج از ایران، در کشورهایی مانند ترکیه، عراق، آلبانی، افغانستان و سوریه زندگی میکنند. آثار آنان به زبانهای کردی، لری و ترکی نوشته شده، اما آنچه برای همه آنان حجت است آثار کردی است و آثار لری و ترکی در میان اهالی همان زبانها کاربرد دارند.
'''هزار بار دیگر هم اتفاق بیفتد با هزاران اکانت مطالب مندرج را حذف خواهیم کرد.'''
آنان به نوعی تناسخ معتقدند و باور دارند که خدا در بشر ظهور میکند. علی(ع) محل بروز ذات الهی و محمد(ص) مظهر صفات الهی است. مکان مقدس آنها پردیور نام دارد که آن را همرتبه کعبه میدانند. سرسپردگی، برگزاری مراسم در جمخانه، روزه غار، حرمت تراشیدن شارِب (سبیل)، اعتقاد به نذر و نیاز، برپایی آتش سر قبر میت در اولین شب درگذشتش و... از احکام و آداب ویژه آنان است. همچنین پاکی، راستی، نیستی و ردا، اصول چهارگانه اخلاقی آنها است.
'''اول و آخر یار.'''
خاندانهای شاه ابراهیمی، بابا یادگاری، عالی قلندری، خاموشی، میرسوری، سیدمصطفی، حاجی باویسی، زنوری، آتشبیگی، باباحیدری و شاه هیاسی از خاندانهای اهل حق هستند.