سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

پذیرش تزهای جزنی از سوی سازمان، با نخستین نشانه‌های خیزش انقلابی در ایران هم‌زمان شد. در این زمان توانایی‌های فداییان محدود بود و سازمان هنوز در تلاش جبران ضربات سال گذشته بود. با این وجود فداییان تنها گروه مسلحی بودند که در مبارزه انقلابی به نحو مؤثر و سازمان یافته‌ای شرکت کردند. در واقع، هنگامی که مبارزه انقلابی به برخورد رو در رو و خشونت آمیز اواخر بهمن ۱۳۵۷ کشید، فداییان، در کنار سایر [[گروه‌های چریکی]]، در دفاع مسلحانه به مردم پیوستند. فداییان به دو دلیل توانستند کارآمد تر از سایر گروه‌های چریکی در آخرین روزهای انقلاب مشارکت کنند. نخست آن که، با وجود ضربات سال ۱۳۵۵، هنوز هم آماده‌ترین گروه مسلح در داخل کشور بود و دوم آن که، روز پیش از برخوردهای مسلحانه در [[تهران]]، فداییان مراسم سالگرد [[عملیات سیاهکل]] را مقابل [[دانشگاه پلی تکنیک تهران]] برگزار کرده بودند. این به آن معنا بود که تمام اعضای باتجربه سازمان، در یک نقطه جمع شده و قادر بودند هواداران را مسلح کنند. البته بنابر شواهد غیر قابل انکار و بر خلاف آنچه به ناروا چریکهای فدایی خلق اعلام می کنند ، رهبری وقت سازمان ، هیچگاه فکر نمی کرد انقلاب مردم ایران به رهبری روحانیت و با یک برخورد مسلحانه محدود و همچنین با قدرت افسانه ای نظامی که برای رژیم شاه قائل بودند ، به این راحتی به پیروزی برسد و بتواند هیمنه پوشالی رژیم پهلوی را راحت در هم بشکند. به این دلایل اعلام به گردهمایی گفته شده در بالا کردند تا به ظاهر اعلام آمادگی برای مبارزه کرده باشند ، اما در واقع خواستند به خیال خودشان نیروهایشان رااز آسیبِ درگیری مردم با نیروهای مسلح رژیم شاه در امان نگهدارند و به نیروها دستور داده شده بود که به هیچ وجه در درگیری های مسلحانه شرکت نکنند و منتظر باشند تا اگر چنانچه درگیری ها به سمت و سویی رفت که پایه های نظامی رژیم سست شد ، آنگاه به صورت یک نیروی نظامی عرض اندام کنند. بنا بر این حضور فعال! آنها در درگیری های بهمن 1357 غیراقعی و عاری از حقیقت است.