بوریس یلتسین: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
ویرایش متن
خط ۴۱:
 
== زندگی سیاسی ==
در مه 1990 بوریس یلتسین برآمدن به قدرت را آغاز کرد. او در 29 مه به رهبری جمهوری روسیه انتخاب شد. یلتسین جاه طلب و در میان مردم روسیه محبوب بود. او از حزب [[کمونیسم|کمونیست]] کاملاً کنار کشید و شروع به طرفداری از تغییرات واقعی سیاسی و اصلاحات اقتصادی کرد. طی چند ماه بعدی شش جمهوری اعلام استقلال کردند. [[روسیه]] و [[اوکراین]] اعلام کردند که قوانین شان بر قوانین شوروی تقدم خواهد داشت. همین که جمهوری ها بر قدرت سیاسی خود پای فشردند، رابطه بین این جمهوری ها و مسکو پر تنش شد. به گفته تاریخدانان ایزاک و داونینگ یک دو راهی به طرف [[میخائیل گورباچف|گورباچف]] و بازسازی [[اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی|اتحاد شوروی]] پیش می رفت و دیگری به طرف یلتسین و روسیه و انحلال اتحاد شوروی. با پایان یافتن سال 1990 اتحاد شوروی با زمامداری گورباچف، گاهگام های بزرگی در جهت اصلاحات برداشته بود. شورای عالی به ایجاد نظام چند حزبی و مجاز شمردن آزادی مذهب رای داده بود. اما تا پایان سال گورباچف با فشار از جانب تندروی های کمونیست مواجه شد. [[ادوارد شواردنادزه|ادوارد شوارت نادزه]] وزیر امور خارجه در دسامبر کناره گیری کرد و هشدار داد که نیروهای اقتدارطلب در حال قبضه کردن دوات شوروی هستند. به واقع راهکارهای شوروی تغییر کرده بود. در ژانویه 1991 سربازان و پلیس ضدشورش شوروی ، ساختمان های دولتی را در [[ویلنیوس|ویل نیوز]] در پایتخت [[لیتوانی]] و [[ریگا]] پایتخت [[لتونی]] به تصرف درآورند.
 
یکشنبه 13 ژانویه به یکشنبه خونین معروف شد. چون سربازان شوروی به برج تلویزیون و دیگر ساختمان ها در ویل نیوز یورش بردند و 14 نفر را کشتند. یکشنبه بعد نیروهای شوروی به وزارت کشور در ریگا حمله کردند و 5 لتونیایی را کشتند. در مسکو موضع گورباچف ناروشن بود. نخست از این اقدامات دفاع کرد ، بعداً آن را محکوم ساخت. هزاران نفر در اعتراض به این سرکوبی به خیابانها ریختند. گورباچف تلاش می کرد اتحاد شوروی را حفظ کند و طرح های جدیدی برای دست نخورده نگه داشتن کشور پیشنهاد کرد که به جمهوری ها خودمختاری بیشتری می داد. پیمان اتحاد او که مستلزم تعدیل پیوند میان جمهوری ها و دولت مرکزی شوروی بود، در یک همه پرسی سراسری به تصویب رسید ، اما یلتسین و چندین جمهوری رای گیری را تحریم کردند. در آوریل 1991 که [[گرجستان]] اعلام استقلال کرد به نظر می رسید، که وضعیت بیشتر در جهت فروپاشی است. دو ماه بعد روس ها بوریس یلتسین را برای سمت جدید رییس جمهوری روسیه انتخاب کردند. یلتسین اینک نخستین رهبر در تاریخ روسیه بودکه به طور دموکراتیک انتخاب شده بود. در این میان تندروی های شوروی در مسکو گورباچف را زیر فشار قرار داده بودند تا وضعیت فوق العاده اعلام کند. اما گورباچف تقاضایشان را نادیده گرفت.