هر انگشت دو زردپیتاندون خمکننده (فلکسور) دارد. یکی زردپی خمکننده عمقی است که به سطح ولار استخوان بند انتهایی انگشت متصل میشود و وظیفه آن خم کردن بند انتهایی روی بند وسط یا به زبان دیگر خم کردن مفصل اینترفالانژیال [[دیستال]] است. ماهیچه این زردپیتاندون در ناحیه ساعد قرار گرفتهاست.
زردپیتندون دیگر، خمکننده سطحی انگشت است که به سطح ولار استخوان بند میانی انگشت متصل میشود و وظیفه آن خم کردن بند وسط روی بند ابتدایی یا به زبان دیگر خم کردن مفصل اینترفالانژیال [[پرگزیمال]] است. عضله این زردپی نیز در ناحیه ساعد قرار گرفتهاست.
در سطح پشتی [[انگشتان دست]] تاندون اکستانسور یا بازکننده انگشت وجود دارد که وظیفه آن بازکردن و در حالت مستقیم نگهداشتن بندهای انگشتان است. عضلات این تاندونها هم در ناحیه [[ساعد]] قرار دارد.
زردپیهایتاندون های بازکننده (اکستانسور) از پشت [[مچ دست]] و پشت [[استخوان کفدستی|استخوانهای کفدستی]] عبور کرده و به انگشتان دست میرسند. هر انگشت یک زردپیتاندون بازکننده دارد بجز شست، [[انگشت سبابه]] و گاهی انگشت کوچک که دو زردپیتاندون بازکننده دارند.
هر زردپیتاندون بازکننده هم به بند وسطی و هم به بند انتهایی انگشت متصل میشود. زردپی بازکننده هر انگشت در [[سطح پشتی]] بند نزدینه (پروگزیمال) پهن شده و تمام سطح پشتی استخوان را فرامیگیرد به همین خاطر در این ناحیه به آن کلاه بازکننده (Extensor hood) میگویند. زردپیهایتاندون های بازکننده انگشتان در حین عبور از سطح پشتی استخوانهای کفدستی با یکدیگر اتصالاتی برقرار میکنند که در شکل بالا دیده میشود. زردپیهایتاندون های بازکننده هر انگشت در حین عبور از روی استخوان، از زیر تونلهایی از بافت محکمی مانند رباط عبور میکنند. به این تونلها قرقره (Pulley) میگویند. وظیفه قرقرهها اینست که زردپیهایتاندون های خمکننده را در نزدیک استخوان و مفصل نگه داشته و مانع از دور شدن آنها از استخوان و مفصل در هنگام خم شدن انگشت میشوند. قرقرههای متعددی در سطح ولار یا قدامی هر انگشت وجود دارد که نامگذاری شدهاند.
زردپیهای خمکننده انگشتان در حین عبور از سطح قدامی انگشت در درون لایهای از بافت زلالهای (سینوویال) قرار گرفتهاند که به آن تنوسینوویوم Tenosinovium میگویند. وظیفه این لایه زلالهای این است که با ترشح [[مایع زلالهای]] موجب تسهیل حرکت تاندون در زیر پولی و بر روی استخوان میشوند.