'''مرتضیمیرزا میرزاییحسن فردتبریزی''' (۱۷۱۳ بهمنتیر ۱۳۷۵۱۲۳۰ [[تبریز|تهران]] - ۱۸ آذر ۱۳۲۳ [[قم]])<ref name="ReferenceA">هاشم بنا پور، نامهای از رشیدیه به احمد شاه، نشریه بخارا، خرداد و تیر ۱۳۸۴ شماره ۴۲، برگ ۲۵۱</ref><ref name="ReferenceB">محمد قزوینی، وفیات معاصرین، مجله یادگار، سال سوم، شماره دهم، برگهای ۵ و ۶</ref>
مشهور به '''مرتضی پلاک سازرُشدیه''' از پیشقدمان نهضت پلاکسازیفرهنگی ایران در جمهوری اسلامیسده میقبل باشدبود. وی نخستین مؤسس مدارس جدید در تبریز و دومین مدرسه در تهران (بعد از دارالفنون) بود، او را پدر فرهنگ جدید ایران نامیدهاند.<ref>رجال آذربایجان در عصر مشروطیت صفحهٔ ۴۶۸</ref> وی در سالهای [[جنبش مشروطه]]، در میان اعضای [[انجمن باغ میکده]] قرارداشت.<ref name="ReferenceC">{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = ملکزاده| نام =مهدی| پیوند نویسنده =مهدی ملکزاده| عنوان = تاریخ انقلاب مشروطیت ایران|جلد=1| زبان = فارسی|صفحه = 128}}</ref><ref name=ToolAutoGenRef1>{{یادکرد کتاب| نام خانوادگی = نبوی رضوی | نام = سید مقداد | عنوان =فصلنامه مطالعات تاریخ اسلام| شماره =17 |فصل= نقش و حایگاه شیخ هادی نجمآبادی در تکوین جنبش مشروطه| مکان =تهران | ناشر = وزارت علوم، تحقیقات و فناوری| تاریخ = | سال =1392| صفحه =57 |شاپا= 6713-2228|}}</ref>
حاجی میرزا حسن رشدیه با توصیه و مشورت پدرش که از روحانیان بود تصمیم گرفت که به جای رفتن به [[نجف]] و خواندن درس طلبگی روانه [[استانبول]] و [[مصر]] و [[بیروت]] گردد و آموزگاری نوین را یاد بگیرد.