فراموشم مکن (سرده): تفاوت میان نسخه‌ها

ارتفاع گیاه فراموشم مکن بین ۳۰-۱۵ سانتی متر است و دارای گل‌های خوشه‌ای به رنگ سفید صورتی آبی و بنفش می‌باشد. گلدهی از اواسط بهار آغاز شده و تا اواخر آن ادامه پیدا می‌کند.

این گیاه با اکثر خاک‌ها سازگاری دارد ولی خواهان خاک‌های با زه‌کشی مناسب و مکان‌های آفتابی و سایه آفتاب است. گل‌های فراموشم مکن در برابر باد مقاوم هستند و در تمام طول سال اکثر برگ های خود را حفظ می‌کند. از بیماری‌های این گیاه می‌توان به راب، حلزون‌ها، زنگ، سفیدک پودری، و کپک خاکستری اشاره نمود. برای تکثیر این گیاه بایستی از بذر آن استفاده نمود. می‌توان در پاییز آن را به صورت مستقیم در فضای خارجی کاشت. می‌توان قبل از پایان یافتن زمستان بذرها در گل‌خانه کشت داد. تکثیر این گیاه از دو طریق کاشت بذر در اوایل تابستان در هوای آزاد یا مستقیم ریشه در بهار و کاشت دوباره آن امکان پذیر است.

گل آبی کوچک فراموشم مکن اولین بار توسط لژ بزرگ سورزون‌نه (Zur Sonne) در سال ۱۹۲۶ به عنوان یک سمبل ماسونی در آئین سالانه برمن آلمان استفاده شد. در سال ۱۹۳۸ نشان گل فراموشم مکن (ساخته شده توسط همان کارخانه که نشان ماسونی را می‌ساخت) برای رویداد سالانه «زمستان مردم آلمان را رهاساز» (Winterhilfswerk) حزب نازی انتخاب شد که تحرک خیریه سالانهٔ رفاه خلق سوسیالیست ملی (شاخه حزب نازی) بود. این رویداد اتفاقی به فراماسون‌ها اجازه داد تا نشان گل فراموشم مکن را به عنوان یک علامت مخفی عضویت فراماسونری استفاده کنند.

پس از جنگ جهانی دوم ، گل فراموشم مکن مجدد به عنوان یک سمبل ماسونی در اولین کنوانسیون سالانه لژهای بزرگ متحد آلمان در سال ۱۹۴۸ استفاده شد. این نشان هم‌اکنون توسط فراماسون‌ها در سراسر جهان به یاد همه کسانی که به نام فراماسونری رنج کشیدند (به ویژه آن‌هایی که در دوره نازی بودند) روی یقه کت زده می‌شود.