غزوه ودان: تفاوت میان نسخه‌ها

این غزوه در محلی به نام «ودان» در مدینه و در نزدیکی منطقه «[[ابواء|أبواء»]] رخ داد. ودان نیز بین جحفه (محلی در جنوب شرقی ودان) و أبواء قرار دارد. از آنجا که بین ودان و أبواء شش میل فاصله است <ref>معجم البلدان - ص۳۶۵</ref> و در نزدیکی هم قرار دارند؛ لذا در منابع به هر دو نام آمده‌است.<ref>سیره نبوی - ص۴۰۸</ref>

در ماه صفر که دوازدهمین ماه از [[هجرت به مدینه]] بود، رسول[[محمد|محمد گرامیبن اسلام(ص)عبدالله]] تصمیم گرفت، اولین غزوه را آغاز نماید؛ به این صورت که ایشان به منظور گرفتن کاروانی از قریش و نیز جنگ با «قبیله بنیضمرهبنی‌ضمره بن بکر کنانی» مدینه را به قصد أبواء ترک نمود و کسی از انصار در این جنگ نبود. پیامبر(ص)محمد قبل از خروج از مدینه، "سعد بن عباده" را برای رسیدگی به امور در مدینه به جای خود منصوب نمود.<ref>سیره نبوی - ۳۹۲</ref> چون به ودان رسید، در آنجا بنی‌ضمره برای آشتی و صلح به حضور محمد آمدند و کسی که از سوی وی قرارداد صلح را امضا نمود، مخشی بن عمرو ضمری بود که در آن زمان ریاست قبیله مذکور را به عهده داشت.<ref>الکامل - ص ۱۲۵</ref> مدت غیبت محمد در مدینه پانزده شب بود.

# آن‌ها علیه پیامبر(ص)محمد دسته‌بندی نکنند و نیز پیامبر(ص)محمد علیه آنان.

سپس میان خود عهدنامهایعهدنامه‌ای نوشتند و پیامبر(ص)محمد به مدینه بازگشتندبازگشت.<ref name="مغازی - ص۸">مغازی - ص۸</ref>

پیامبر(ص)محمد بعد از این جریان به مدینه بازگشت و وقتی متوجه شد که مکر و کیدی از سوی ایشان در کار نیست، بقیه ماه صفر و چند روزی از ربیعالاول که گذشت، «[[عبیدة بن حارث بن عبدالمطلب»]] را با شصت سوار که همه از مهاجران بودند و هیچ کس از انصار همراهشان نبود به جنگ اعزام فرمود و پرچمی که برای او بسته شد، نخستین پرچمی است که در اسلام بسته شده‌است. در همین هنگام پیامبر "[[حمزة بن عبدالمطلب"]] را هم همراه سی سوار از مهاجران به ناحیه «سیفالبحر»[[سیف البحر]] که از بخش‌های «[[عیص (منطقه)|عیص»]] است، روانه فرمود. عبیده در ناحیه «[[ثنیةالمرّة»]] کنار آبی که نامش «أحیا» بود، با مشرکان برخورد کرد و هر دو طرف شروع به تیراندازی نمودند، در حالی که فرمانده مشرکان ابوسفیان بود. نخستین کس از مسلمانان که در راه خدا تیراندازی نمود، «سعد بن ابی وقاص» بود. آنگاه پراکنده شدند و از هر طرف بعضی به طرف دیگر پیوستند که از جمله "مقداد بن اسود" و "عتبة بن غزوانگ به مسلمانان پیوستند.

آنگاه در ماه ربیعالاولربیع پیامبر(ص)الاول محمد به عزم جنگ با قریش از مدینه به سمت بواط ([[غزوه بواط]]) بیرون آمدندآمد.<ref name="مغازی - ص۸"/>