بیمارستان روزبه: تفاوت میان نسخه‌ها

با توجه به رشد و ظهور مدرنیزاسیون از اواسط قرن هجدهم د راروپا و سر و تحول فکری در همین دوران مخصوصا در کشورهای غربی و ارتباطاتی که ایرانیان با دانش و فرهنگ غربیی مکرر برقرار مي‌کردند چه با فرستادن دانش‌آموختگان به کشورهای غربی و چه با دعوت از مستشاران، مهندسان، پزشکان و اساتید سایر حوزه‌ها اقدامات مهمی در زمینه‌هاي علمی برای هم شکل شدن با کشورهای مدرن غربی صورت گرفت. و این تنها با ایجاد تعامل دانش و همچنین بازگشت این دانش آموختگان از خارج به داخل ایران و انتقال علم و فن روز به ایران فراهم مي‌شد. روان پزشکی در کنار سایر علوم دیگر از این امر مستثنی نبود.

 

در گذشته‌ي نه چندان دور؛ دیوانگان موجودات ناخواسته‌ای شمرده مي‌شدند که گرچه گاهی تاثر و تاسف مردم را بر مي‌انگیختند، اکثرا انان را مایه‌ي سر افکندگی و شرمساری مي‌دانستند. گاهی نیز موجب تعجب و تحیر و یا اسباب خنده و تفریح مردم بودند. در همه حال دیوانگان افراد مزاحمی به حساب مي‌امدند که در اجتماع، محل و موقع نداشتند و از جامعه رانده مي‌شدند. دارالمجانین‌ها و تیمارستان‌ها نیز در ابتدای آن طور که مرحوم دکتر رضاعی و دکتر نظام در شرح مشاهدات خود نوشته اند، این موجودات مطرود، روزها در کوچه و بازار ویلان بودند و سرگردان پرسه مي‌زدند و در شب‌هاي سرد زمستان به اطراف دکانهای نانوایی و حمام‌هاي عمومی پناه مي‌بردند(داویدیان، 1387: 36).

 

بیمارستان روزبه در زمینه به مساحت 22000متر مربع در مرکز شهر تهران بنا شده است که اولین مرکز درمانی و آموزشی بیماران روانی است. این بیمارستان با بیش از 70 سال سابقه در زمینه‌ي بیماریهای روانپزشکی بیشترین نقش را در تربیت روانپزشکان، در کشور را بر عهده داشته است.

 

در سال [[۱۳۱۹]] بیمارستان شماره یک شهرداری ضمیمه دانشکده پزشکی تهران گردید و به نام بیمارستان روزبه موسوم گردید.

 

 

 

رياست بيمارستان تا سال 1349 بعهده شادروان دكتر عبدالحسين ميرسپاسي و از آن سال به بعد و به دنبال بازنشستگي استاد مسئوليت اين مهم به عهده اساتيد زير بوده است.

 

<br />

 

'''بخشهای بستری:'''