احمد امیراحمدی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
اصلاح نویسه‌های عربی
خط ۵۰:
 
== تولد ==
احمد امیراحمدی در سال ۱۲۶۳ خورشیدی (خود در خاطراتش ۱۲۶۷ نقل کرده) در اصفهان متولد شد. او فرزند نقی آقا سرتيپسرتیپ قزاقخانه بود. اميراحمدیامیراحمدی تحصيلاتتحصیلات ابتدايیابتدایی خود را در مدارس افتتاحيهافتتاحیه و تربيتتربیت به پايانپایان برد سپس به مدرسه قزاقخانه رفت و با درجه گروهبان دومی فارغ‌التحصيلفارغ‌التحصیل و وکيل‌باشیوکیل‌باشی فوج گارد سوار شد و پس از سه ماه به درجه گروهبان اولی رسيدرسید.
[[پرونده:P amirahmadi 1.jpg|بندانگشتی|سپهبد احمد آقا امیر احمدی در لباس رزمی عشایر لر]]
 
خط ۵۶:
در سن چهارده‌سالگی به فوج گارد سوار قزاق انتقال یافت و با درجه گروهبان دومی، وکیل‌باشی (قائم‌مقام) فوج گارد سوار شد. امیراحمدی در چند زد و خورد داخلی شرکت کرد و چون رشادت، تهور و قساوت وی مورد توجه فرماندهان قرار گرفت، تا درجه سرهنگی ارتقا مقام یافت.
 
اميراحمدیامیراحمدی در ۱۲۸۸ش در محاصره [[مجلس شورای ملی]] از مأموران محافظت از مجلس بود. همچنينهمچنین در نبردهای دولت با [[شیخ محمود ورامینی|شيخشیخ محمود ورامينیورامینی]] (ياغییاغی) و [[نایبیان کاشان|نايبنایب حسينحسین کاشی]] شرکت داشت و در جريانجریان جنگ جهانی اول مأمور مراقبت از کنسول روس و انگليسانگلیس در کرمانشاه شد و آنها را به سلامت به همدان رسانيدرسانید و به درجه سروانی رسيدرسید و يکیک قطعه نشان درجه ۴ « [[نشان آنای مقدس (سنت آنا)|آنا]]» از طرف دولت روسيهروسیه به وی اهدا شد. او از عوامل اصلی کودتای سوم اسفند سال ۱۲۹۹ و نخستین کسی بود که به دستور رضاشاه به درجه سپهبدی رسید. امیراحمدی در طول حیات خود هشت بار وزیر جنگ، دو مرتبه وزیر کشور، پنج نوبت فرماندار نظامی تهران، دو بار فرمانده کل ژاندارمری و سال‌ها فرمانده لشکرهای لرستان و آذربایجان بود.<ref>{{یادکرد خبر|کوشش=ایران آنلاین|عنوان=خاطرات سپهبد احمد امیر احمدی، فرماندار نظامی تهران از روزهای اشغال ایران|نشانی=http://www.ion.ir/News/253990.html|زبان=fa|تاریخ بازبینی=2018-08-30}}</ref>
[[پرونده:Ahmad Amir-Ahmadi 2.jpg|بندانگشتی]]
[[پرونده:amirahmadi.jpg|بندانگشتی|220px|چپ|سپهبد امیراحمدی]]
پس از [[کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹]]، احمد آقاخان به درجه [[میرپنجی]] دست یافت و اولین مأموریت وی بعد از کودتا، سرکوب شورش [[امیرمؤید سوادکوهی|اسماعیل خان امیرمؤید سوادکوهی]] در [[مازندران]] بود که منجر به متواری شدن امیرمؤید و فرزندان وی گردید.
سطر ۶۳ ⟵ ۶۴:
در سال ۱۳۰۱ خورشیدی که مقدمات تشکیل پنج لشکر در ایران فراهم شد، با درجه امیرلشکری (سرلشکر) به فرماندهی لشکر غرب که مرکز آن در [[همدان]] بود، منصوب گردید و برای اعاده امنیت در آن منطقه دست به اقدامات شدیدی زد؛ به ویژه برای سرکوب لرها از هیچ نوع اقدام حاد و تندی خودداری نکرد و سرانجام در مأموریت لرستان به دریافت عالی‌ترین نشان نظامی آن زمان یعنی [[نشان ذوالفقار]] نایل آمد.
 
سرلشکر امیراحمدی کمی قبل از به سلطنت رسیدن رضاخان، در شهریورماه ۱۳۰۴ به سمت [[ژاندارمری ایران|رئیس کل امنیه مملکتی (ژاندارمری)]] برگزیده شد و قریب چهار سال در این سمت باقی ماند و مأموریت‌های جنگی زیادی از جمله مأموریت [[آذربایجان]] انجام داد و فرماندهی لشکر آذربایجان را نیز به عهده داشت. اميراحمدیامیراحمدی در جشن تاجگذاری رضاشاه حامل گرز سلطنتی بود.
 
در سال ۱۳۰۸ شمسی او نخستین کسی بود که به دستور رضاشاه در ایران به درجه [[سپهبد]]ی رسید. او پس از مدتيمدتی مورد سوء ظن و بی مهری رضاشاه قرار گرفت و کليهکلیه مشاغل خود را از دست داد و تا شهريورشهریور ۱۳۲۰ رياستریاست اداره اصلاح نژاد اسب را عهده‌عهده دار بود.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=مؤسسه مطالعات تاريختاریخ معاصر ايرانایران IICHS|نشانی=http://iichs.org/index.asp?id=182&doc_cat=7|وبگاه=iichs.org|بازبینی=2019-04-10}}</ref>
 
در شهریور ۱۳۲۰ هنگامی که نیروهای متجاوز انگلستان و شوروی وارد خاک ایران شدند رضاشاه قبل از ترک کشور، سپهبد امیراحمدی را به سمت فرماندار نظامی تهران منصوب کرد تا وی از بروز و گسترش هرج و مرج و آشوب در پایتخت جلوگیری کند. نقل گردیده که در آن دوران از سوی سفارتخانه‌های ذی‌نفوذ به وی پیشنهاد کودتا علیه سلسله پهلوی و به دست‌گیری حکومت داده شد که وی به دلیل وفاداری و روحیات نظامیگری امتناع کرد. امیراحمدی در شانزدهم آذر ۱۳۲۰ برای اولین بار در ترمیم کابینه [[محمدعلی فروغی|فروغی]] به عنوان [[وزیر کشور]] شرکت کرد و پس از آن نیز در کابینه [[احمد قوام|قوام‌السلطنه]] (۱۸ مرداد ۱۳۲۱) به وزارت جنگ برگزیده شد و در ماجرای ۱۷ آذرماه همان سال که منجر به آتش زدن خانه قوام‌السلطنه و غارت دکان‌ها و مغازه‌ها شد، به عنوان [[فرماندار نظامی تهران]] وارد ساختمان [[شهربانی]] کل کشور گردید و ظرف چند ساعت تظاهرات خونین مخالفان دولت را متوقف کرد.