[[پرونده:Cell membrane detailed diagram en.svg|بندانگشتی|650px|شکل پروتئین‌ها در غشايغشای سلوليسلولی]]
'''پروتئین غشايغشای سراسری''' یک یا گروهی از [[پروتئین|پروتئین‌هاست]] که به طوربه‌طور همیشگی به [[غشايغشای سلول]] پیوسته استپیوسته‌است.
توده‌های کروی‌شکل که در لایهٔ دوطبقه چربی شناورند، اینها پروتئین‌های غشا هستند که بخش اعظم آنها را [[گلیکو پروتئین|گلیکو پروتئین‌ها]]ها تشکیل می‌دهند. دو گونه پروتئین در غشا وجود دارد: '''پروتئین غشايغشای درونی''' یا سرتاسری که در همهٔ قطر غشا نفوذ می‌کنند و پروتئین‌های خارجيخارجی که فقط به یک سمت غشا می‌چسبند و در آن نفوذ نمی‌کنند.{{سخ}}
شمار بسیاری از '''پروتئین غشايغشای درونی''' مجراهای ساختاری ایجاد می‌کنند که از راه آنها مولکول‌های آب و مواد محلول درآب بویژه [[یون|یون‌ها]]ها می‌توانند بین مایع بیرون‌سلوليبیرون‌سلولی و درون‌سلوليدرون‌سلولی انتشار یابند. این مجراهای پروتئینی دارای ویژگی‌های انتخابی نیز هستند که [[واپخش]] گزینشی برخی مواد به میزان بیشتر از مواد دیگر را امکان‌پذیر می‌سازند. شمار دیگر از '''پروتئین پوسته‌ای درونی''' بعنوان پروتئین‌های حامل برای جابجایی موادی عمل می‌کنند که در غیر این صورت نمی‌توانستند از لایهٔ دوطبقه چربی نفوذ کنند. گاهی نیز این پروتئین‌های حامل مواد را در جهتی خلاف جهت پخش طبیعی انهاآنها جابجا می‌کنند که «[[انتقال فعال]]» نامیده می‌شوند. شمار دیگری از '''پروتئین پوسته‌ای درونی''' نقش [[آنزیم]]ی دارند.{{سخ}}
پروتئین‌های پیرامونی بیشتر روی سطح درونی پوسته وجود دارند و غالباً به یکی از '''پروتئین پوسته‌ای درونی''' چسبیده‌اند. این پروتئین‌های پیرامونی تقریباً به طوربه‌طور کامل نقش آنزیمی یا نقش دیگر سازماندهنده‌های درون‌یاخته‌ای را دارا می‌باشند.
چنین پروتئین‌هایی را تنها می‌توان به کمک [[زداینده|زداینده‌ها]]،ها، [[حلال غیرقطبی|حلال‌های غیرقطبی]]، یا عوامل [[واسرشتگی (زیست‌شیمی)|واسرشتنده]] از [[پوستهٔ یاخته]] جدا کرد.
