[[پرونده:Origins of acid rain.svg|بندانگشتی|250px]]
'''باران اسیدی''' عبارت است از [[باران]] یا هر نوع [[بارندگی]] مشابه آن که به طور غیرمعمول [[اسید|اسیدی]] باشد. این موضوع به آن معنی است که این نوع از نزولات جوی دارای سطح بالایی از یون‌های [[پی‌اچ]] هستند. باران اسیدی می‌تواند اثرات بسیار مخربی بر روی گیاهان، آبزیان و زیرساخت‌ها باقی بگذارد. باران اسیدی می‌تواند بر اثر [[گوگرد دی‌اکسید]] و مجموعه‌ای از مشتقات [[اکسید نیتروژن]] تشکیل گردد که با مولکول‌های آب موجود در جو زمین ترکیبی اسیدی را شکل می‌دهند. برخی دولت‌ها از دهه ۱۹۷۰ تلاش کرده‌اند تا انتشار دو مولفهٔ اصلی فوق را در جو زمین کاهش دهند. البته گاهی این موضوع خارج از حیطه قصور بشری است چرا که ''اکسید نیتروژن'' می‌تواند بر اثر برخورد [[آذرخش]] تشکیل شود و ''گوگرد دی‌اکسید'' نیز از پیامدهای [[فوران آتشفشانی]] است
== باران اسیدی ==
شرکت‌ها، کارخانه‌هاو ماشین‌ها، کامیون‌ها، و وسایلی که دارای دودکش هستند، از [[سوخت فسیلی]] نظیر زغال و مواد نفتی استفاده می‌کنند. سوخت این دو نوع ماده موادی نظیر اکسید گوگرد و اکسیدهای نیتروژن را وارد هوا می‌سازد. در فضا این اکسیدها تغییر می‌کنند. به [[گرد و غبار]] و باران اسیدی تبدیل می‌شوند. سپس به صورت بارش‌های خشک یا تر به سطح زمین بر می‌گردند.
گازها و بخارهایی که از دستگاه‌های دارای سوخت فسیلی وارد هوا می‌شوند، در هوا خیلی به بالا نمی‌روند و در صورت عدم ترکیب با آب، به صورت گرد و غبار اسیدی در می‌آیند. گرد و غبار اسیدی ضمن فرود آمدن بر زمین به نمای ساختمان‌ها و بناهای سنگی می‌چسبد و موجب فرسایش آن‌ها و کاهش عمر مفید آن‌ها می‌گردد. گرد و غبار اسیدی حتی به چرم، کاغذ و لباس نیز آسیب می‌رساند. این غبارها حیات درختان و حتی گیاهان را مورد تهدید قرار داده و رشد گیاهان و غلات را کاهش می‌دهند و تاکنون سبب آسیب به میلیاردها تن غلات شده‌اند.
اکثر شهرهای بزرگ صنعتی مورد تهدید غبارهای اسیدی قرار دارند. [[شهر لندن]] در زمستان سال ۱۹۵۲ مورد تهاجم شدید غبارهای اسیدی قرار گرفت و این امر موجب مرگ زودرس ۴۰۰۰ نفر از افراد بیمار گردید. این سانحه باعث شد که مسئولین شهر اقدامات پیشگیرانه‌ای را در جهت کنترل [[آلودگی هوا]] به عمل آورند. در نتیجه، امروزه شهر لندن در زمره شهرهایی به‌شمار می‌رود که هوای نسبتاً تمیزی دارند.
مواد آلوده‌کننده هر قدر در فضا بیشتر بمانند ترکیبات زیادتری حاصل می‌شود که اسیدها یکی از ترکیبات آن‌ها می‌باشند. اسیدها به کمک بادهای شدید می‌توانند برای روزهای متوالی در هوا باقی بمانند و صدها کیلومتر مسافت را طی کنند و به این ترتیب از کشوری به کشور دیگر انتقال یابند.
اگر غبار اسیدی با ذرات آب موجود در اتمسفر هوا مخلوط شود، به صورت باران اسیدی فرو می‌ریزد و به [[محیط زیست]] ما به راه‌های گوناگون آسیب می‌رساند. باران اسیدی مستقیماً به درختان و روییدنی‌ها اثر می‌کند. در خاک فرومی‌رود و [[تعادل شیمیایی]] آن را به هم می‌ریزد. این باران پس از فرود آمدن بر زمین به داخل رودخانه‌ها و دریاچه‌ها راه می‌یابد و حیوانات و گیاهان آبزی را از بین می‌برد. البته اگر مقدار اسید این باران کم باشد؛ نه تنها زیان‌آور نیست بلکه از جهاتی هم مفید است. زیرا به حل کانی‌های موجود در خاک کمک می‌کند و گیاهان به راحتی می‌توانند از آن تغذیه کنند.
