میثم تمار: تفاوت میان نسخه‌ها

میثم تَمّار، فرزند یحیی و اهل سرزمین «[[نهروان]]»، منطقه‌ای میان [[عراق]] و [[ایران]] بود. بعضی او را ایرانی و از مردمان [[فارس (سرزمین)|فارس]] دانسته‌اند. به او «ابو سالم» هم می‌گفتند. لقب «تَمّار ([[خرما]] فروش)» را هم از آن جهت به او می‌گفتند، که در [[کوفه]] خرما فروش بود.

 

 

== خاندان ==

میثم تمار شش پسر و نوه‌های بسیاری داشت. پسران وی عبارت بودند از: عمران، شعیب، صالح، محمد، حمزه و علی. میثم تمار، علاوه بر آن که خود، مسلمان و شیعه بود، خاندانش نیز از رجال و بزرگان شیعه بودند. آنان هم به‌طور عمده همچون وی در راه اهل بیت پیامبر اسلام بودند و بیشتر آنان در شمار راویان احادیث اهل بیت نام برده شده‌اند. امامان شیعه هم، به میثم و فرزندانش اظهار محبت و علاقه کرده و از آنان تجلیل کرده‌اند.

 

 

== آشنایی با علی بن ابی‌طالب ==

 

 

میثم، علم تفسیر قرآن را نزد خود علی فراگرفت؛ و از آموخته‌هایش کتابی تدوین کرد که کتابش را پسرش از او روایت کرد. به همین جهت، میثم یکی از مؤلفان شیعه به حساب می‌آید.

نقل است{{مدرک|چه کسی نقل کرده؟}} که علی چگونگی کشته شدن میثم را پیش‌گویی و به وی گفت: «تو را بعدها دستگیر می‌کنند ، زبانت را می‌برند و از درختی که از آن روزی می‌گیری (درخت نخل) به دار خواهند زد. در روز سوم از بینی و دهان تو خون روان خواهد شد و محاسنت را رنگین خواهد ساخت».

 

 

== منابع ==