افت حرارتی: تفاوت میان نسخه‌ها

افت حرارتی(LOI) به عنوان بخشی از آنالیز [[عناصر]] یا اکسید [[مواد معدنی]] گزارش شده‌است. [[مواد فرار|مواد فرار،]] معمولاً شامل «آب ترکیبی» ([[هیدرات]]ها و ترکیبات حساس به هیدروکسی) و [[کربن دی‌اکسید|دی‌اکسید کربن]] از کربناتها خارج می‌شوند. این آزمایش ممکن است به عنوان یک تست کیفیت مورد استفاده قرار گیرد، که معمولاً برای [[مواد معدنی]] مانند [[سنگ آهن]] انجام می‌شود. مثلاً، افت حرارتی [[خاکستر بادی]]، از سوخت آلایندهٔ نسوخته تشکیل شده‌است.

در صنایع عملیات پردازش مانند [[اکسید کلسیم|آهک]]، [[بوکسیت]] کلسینه، [[دیرگداز|نسوز]] یا تولید [[سیمان]]، افت حرارتی مواد اولیه تقریباً برابر با از دست رفتن جرم است که در یک کوره آن را تحمل می‌کند. به‌طور مشابه، برای مواد معدنی، افت حرارتی، ماده واقعی از دست رفته هنگام ذوب یا پالایش در کوره یا ذوب آهن را بیان می‌کند. آزمایش افت حرارتی، میزان عدم تکمیل پردازش محصول را نشان می‌دهد. آزمایش [[ای‌اس‌تی‌ام بین‌الملل|ASTM (ای اس تی ام بی الملل)]] برای سایر سنگ‌های آهک<ref>ASTM C 25 ''Standard test methods for chemical analysis of limestone, quicklime and hydrated lime''</ref> و [[سیمان]]<ref>ASTM C 114 ''Standard test methods for chemical analysis of hydraulic cement''</ref> تعریف می‌شود.

# اجاق را باز کنید اما همزمان از آن دور شویدشوید؛ زیرا هوای گرم فرارخارج شده از کوره می‌تواند پوست لخت را بسوزاند.

# مجدداً [[بوته چینی]] را همراه نمونه وزن کنید. وزن بوته چینی خالی را از این وزن جدید کم کنید، این همان وزن خشک نمونه است.