سروشیار: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
←مدخلها: اصلاح فاصلهٔ مجازی |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۰:
۶. تاریخ اصفهان (۱۳۷۸). تألیف میرزا حسن خان جابری انصاری. اصفهان: مشعل؛ شرکت بهی.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=رساله رباعی|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2502113&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-01-07}}</ref>{{سخ}}
۷. گزیده رباعیات [[کمال اسماعیل]] (۱۳۸۹). به خط استاد نصرالله معین الکتاب. اصفهان: سازمان فرهنگی-تفریحی شهرداری اصفهان.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=گزیده رباعیات کمال اسماعیل|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/2225276|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-01-07}}</ref>
=== مقالات ===
۱. «[[بوستان سعدی]] (تصحیح محمد استعلامی)». راهنمای کتاب، ۱۳۴۷، ش. ۱۱، صص. ۵۲۴–۵۲۱.<ref name=ToolAutoGenRef1/>{{سخ}}
سطر ۶۴ ⟵ ۶۳:
۲. «میرزا حسن خان جابری انصاری». دانشنامه تخت فولاد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=حاج ميرزا حسن خان جابري انصاري|نشانی=https://isfahan.ir/ShowPage.aspx?Page_=dorsaetoolsfame&lang=1&sub=48&PageID=639&PageIDF=0&tempname=ISFInternal|وبگاه=isfahan.ir|بازبینی=2020-02-02}}</ref>{{سرخط}}
۳. «ملاحسن نائینی». دانشنامه تخت فولاد.<ref>(زهرا آقابابایی، کارنامه ماندگار. دریچه. ۱۳۹۶. شماره ۴۶: صفحات ۲۷۶–۲۷۵)</ref>{{سرخط}}
= درباره کتاب تاریخ اصفهان =
در سال ۱۳۵۸، اولین تصحیح استاد جمشید مظاهری از کتاب «تاریخ اصفهان» جابری انصاری انتشار یافت. این چاپ تعلیقات کمی داشت و استاد بیست سال دیگر تحقیق کرد تا در سال ۱۳۷۸، این کتاب را بار دیگر با تعلیقات عمیق و ارزشمندی به چاپ رسانید. این چاپ حدود ۶۰۰ صفحه است. باید گفت تعلیقات استاد، گرانقدرتر از متن کتاب است. وی با مراجعه به صدها کتاب مختلف، این حواشی ارزشمند را نوشت و در واقع، کتاب را احیا کرد. استاد مظاهری در مقدمه کتاب مذکور چنین آوردهاست: «آنان که به «تاریخ اصفهان و ری و همه جهان» درنگریستهاند میدانند که آن مجموع نفیس، کتابی چندان بسامان نیست. نه مطالب نظم و نسقی استوار دارد و نه اسلوب انشای مؤلف طرزی تندرست و بهنجار است. بگذریم از اینکه صحت بعض منقولات وی در محل تأمل است. باری، نویسنده این سطور را که دیری است تا بر مطالعه آثار انصاری مواظبت دارد، دریغ آمد این گنج شایگان که خاک انبار تشویش و تعقید است، همچنان از نظر پژوهندگان پنهان ماند؛ پس فایدهجویی را صلاح آن دید که در مطالب جایجای ترتیبی و نظمی تازه دهد تا بعض حرفها که رشته سخن را میگسلد به فراویز کتاب یا جای فراخور خویش نقل گردد؛ نیز آنچه را خطا و ناتمام میدانست سعی نمود تا با استعانت از کتب دیگر به اصلاح گراید و تمام شود» <ref>{{یادکرد وب|عنوان=تاریخ اصفهان|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/2024292|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-01-07}}</ref>{{سخ}}
{{پانویس|۳}}
{{ترتیبپیشفرض:مظاهری، جمشید}}
|