زبانشناسی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Mahdi.98.98 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱۰:
== انقلابهای علمی در زبانشناسی ==
چند نقطهٔ عطف در تاریخ علم زبانشناسی وجود دارد. اولین انقلاب علمی در حوزهٔ زبانشناسی، [[تاریخگرایی]] است که در قرن هجدهم شکل گرفت. آنچه به عنوان شروع انقلاب اول در تاریخ زبانشناسی ثبت و ضبط شده، به ۱۷۸۶ بازمیگردد و خطابهٔ معروف حقوقدان انگلیسی، [[ویلیام جونز (
دومین انقلاب در زبانشناسی، [[ساختگرایی (نظریه یادگیری)|ساختگرایی]] است که [[فردینان دوسوسور]] به بنا نهادن آن مشهور شد، هر چند قبل از وی [[ویلهلم فون هومبولت]] این نظریات را به نحوی بیان کرده بود، اما عدم توجه به نظرات وی باعث شهرت کاذب سوسور شد. (A Short History of Linguistics, 1967, p. 150-151) زبانشناسی سوسور واکنشی به تاریخگرایی و انقلاب نخست بود. سوسور پایهگذار ساختگرایی است. آنچه سوسور در این بحث مطرح میکرد، توجه به وضعیت همزمانی است نه تبیینهای تاریخی. جوهرهٔ بحث سوسور مبتنی بر مفهوم نشانه است. دوسوسور زبان را به مثابهٔ یک نظام مورد بررسی قرار داد و «زبانشناسی همزمانی» را از «زبانشناسی تاریخی» جدا کرد. تا آن هنگام، گروههای زبانشناسیِ دانشگاهها بیشتر به زبانشناسی تاریخی میپرداختند. «نشانه» از نظر سوسور واژه است و به یک معنا زبانشناسی سوسوری، واژهبنیاد است. او از دالّ و مدلول، که دو بخش عمدهٔ نشانه هستند، صحبت میکند. سوسور زبان را نظامی از نشانهها میداند. این منظرِ سوسور به مدت پنجاه سال زبانشناسی را تحت تأثیر خود قرار داده بود.
|