واقعه سیاهکل: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه
جزبدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه
خط ۴۴:
ردیف دوم: علی‌اکبر صفائی فراهانی، اسماعیل معینی عراقی، محمدهادی فضلی، شاء‌الله مشیدی، هادی بنده‌خدا لنگرودی{{سخ}}
ردیف سوم: محمد رحیم سمائی، غفور حسن‌پور اصیل، ناصر سیف دلیل فراهانی، عباس دانش بهزادی، اسکندر رحیمی]]
در سال‌های پس از سرکوب وقایع [[قیام ۱۵ خرداد|۱۵ خرداد ۱۳۴۲]] خورشیدی، شماری از دانشجویان دانشگاه‌ها که روش‌های پیشین و مسالمت‌آمیز [[جبهه ملی ایران|جبههٔ ملی]] و [[حزب توده ایران|حزب تودهٔ ایران]] را برای مبارزه با حکومت موفقیت‌آمیز نمی‌دانستند، گروه‌های مباحثهٔ مخفی و کوچکی را برای بررسی تجربیات اخیر چین، ویتنام، کوبا و الجزایر و ترجمهٔ آثار [[مائو]]، [[جیاپ]]، [[چه‌گوارا]] و [[فرانتس فانون|فانون]] تشکیل دادند. دستاورد این مباحثات و بررسی‌ها، شکل‌گیری شماری گروه‌های کوچک مارکسیست و اسلامی بود که «تنها رَه رهایی» را «جنگ مسلحانه» و [[نبرد چریکی]] می‌دانستند.<ref>آبراهامیان، ایران بین دو انقلاب، ص۵۹۵–۵۹۶</ref> یکی از آن‌ها گروهی بود که به سال ۱۳۴۲ توسط عده‌ای از دانشجویان [[مارکسیست]] [[دانشگاه تهران]] و با ادغام دو گروه تشکیل شد و بعدها ''[[سازمان چریک‌های فدایی خلق]]'' نامیده شد. رهبری فدائیان خلق در این عملیات برعهدهٔ دو تن به نام‌های [[علی‌اکبر صفایی فراهانی]] و [[حمید اشرف]] بود. این گروه از دو بخش تیم شهری و تیم روستایی تشکیل شده بود که در تاریخ ۱۵ شهریور ماه سال ۱۳۴۹ در دره [[مکار]] اطراف [[چالوس]] حرکت خود را آغاز کرد و پس از بررسی‌های فراوان جنگل‌های گیلان را انتخاب کرده و تیم روستایی را به آن‌جا فرستاد.<ref>{{یادکرد وب |url=http://www.siahkal.com/publication/sokhanrani-siahkal-02.htm |title=سایت سیاهکل |accessdate=۶ ژانویه ۲۰۰۹ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20081206192245/http://www.siahkal.com/publication/sokhanrani-siahkal-02.htm |archivedate=۶ دسامبر ۲۰۰۸ |dead-url=yes }}</ref> دلایل متعددی برای انتخاب گیلان وجود داشت. نخست آن‌که وجود کوهستان‌های صخره‌ای، استفاده از سلاح‌های سنگین در آن منطقه را ناممکن می‌ساخت و تاحدودی به این سبب که جنگل‌های این منطقه در برابر حملات هوایی، استتار مناسبی محسوب می‌شد. اما دلیل اصلی، سابقهٔ مبارزاتی روستایی‌های این منطقه به ویژه در [[جنبش جنگل]] در دههٔ ۱۳۰۰ خورشیدی بود. به پیش بردن برنامه «تیم روستایی»، مستلزم تدارکات دقیق، زندگی با شبانان کوهستان، ایجاد ارتباط با روستاییان و قبول رزمنده از بین آنان بود، لیکن پس از دستگیر شدن یکی از هواداران فداییان بنام [[هادی بنده‌خدا لنگرودی]] توسط ژاندارم‌های شهرستان سیاهکل، در اواسط بهمن ماه این برنامه‌ها عقیم ماند. چریک‌های فدایی که بیم داشتند اطلاعات حیاتی او زیر شکنجه لو برود، تصمیم سرنوشت ساز را گرفتند تا به پاسگاه ژاندارمری حمله برده و یار خود را آزاد سازند.<ref name="ReferenceB">{{یادکرد|فصل=|کتاب= Iran Between Two Revolutions |نویسنده = Ervand Abrahamian|ترجمه=|ناشر=|چاپ=|شهر=|کوشش=|ویرایش=|صفحه=۴۸۷|سال=۱۹۸۲|شابک=0-691-10134-5}}</ref>
 
[[هادی عابد]]،عابد، یکی از اهالی سیاهکل در آن زمان میگوید :کسانی که [[لنگرودی]] را گرفتند دولتی نبودند؛ محلی بودند. نصرالله تالش‌پور کشتی‌گیر بود و مردم پهلوان نصرالله صدایش می‌زدند.اما برای اینکه خودشیرینی کند و به کدخدا وحدتی بگوید که تو کدخدایی، من در نبود تو یک شورشی را دستگیر کردم و تحویل پاسگاه دادم این کار را کرد. غفار قدیمی هم بی‌سواد بود و با او همکاری کرده بود.» نیروهای ژاندارمری سرانجام بعد از آنکه این دو کتک مفصلی به [[بنده خدا لنگرودی]] می‌زنند می‌رسند و او را با خودشان به پاسگاه سیاهکل می‌برند. «می‌گویند زمانی که منتقلش می‌کردند، با بی سیمی که در آستینش پنهان کرده بود به رفقایش خبر می‌دهد که من را گرفته‌اند و دارند به پاسگاه سیاهکل می‌برند. این پیام را که می‌دهد باعث می‌شود که سریع همرزمانش می‌آیند و به پاسگاه حمله می‌کنند تا آزادش کنند.» <ref>{{یادکرد وب|نویسنده=ابراهیم‌زاده|کد زبان=fa|وبگاه=تاریخ ایرانی|نشانی=http://w.tarikhirani.ir/fa/news/7748/%D9%88%D8%A7%D9%82%D8%B9%D9%87-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%87%DA%A9%D9%84-%D8%A8%D9%87-%D8%B1%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%B4%D8%A7%D9%87%D8%AF-%D8%B9%DB%8C%D9%86%DB%8C-%DA%98%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D9%85-%D9%87%D8%A7-%D8%A8%D9%87-%D8%AE%D8%A7%D9%86%DB%80-%D9%85%D8%A7-%D8%A2%D9%85%D8%AF%D9%86%D8%AF|عنوان=واقعه‌ سیاهکل به روایت شاهد عینی: ژاندارم‌ها به خانۀ ما آمدند}}</ref>
 
در شام‌گاه ۱۹ بهمن ۱۳۴۹، سیزده چریک مسلح به تفنگ، مسلسل و نارنجک دستی به پاسگاه ژاندارمری شهرستان سیاهکل در کناره جنگل‌های [[استان گیلان]] حمله کردند.<ref>{{یادکرد|فصل=|کتاب= Iran Between Two Revolutions |نویسنده = Ervand Abrahamian|ترجمه=|ناشر=|چاپ=|شهر=|کوشش=|ویرایش=|صفحه=۴۸۰|سال=۱۹۸۲|شابک=0-691-10134-5}}</ref> شاه با شنیدن این خبر واکنش شدیدی نشان داده و برادر خود را در رأس قوای نظامی سنگینی شامل تکاوران، بالگردها و افراد شهربانی به منطقه اعزام نمود. در عملیات تعقیب و گریزی که از پی آن آمد، چندین سرباز وظیفه [[ارتش شاهنشاهی ایران]] و دو چریک فدایی کشته شدند و یازده تن از چریک‌ها نیز اسیر گشتند. از این تعداد ده نفر به ضرب گلوله اعدام شده و یک تن زیر شکنجه جان سپرد.<ref name="ReferenceA" /><ref name="ReferenceB" />
 
[[مهدی اسحاقی]] و [[محمدرحیم سماعی]]،سماعی، دو چریکی بودند که در اول اسفند در درگیری کشته‌شدند.<ref>[http://iranian.com/main/2012/sep-10.html وقتی چریک‌ها چریک نبودند], Iranian.com</ref><ref>[http://19bahman.net/biography/bio_es_haghi.htm مهدی اسحاقی] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20131202175808/http://19bahman.net/biography/bio_es_haghi.htm |date=۲ دسامبر ۲۰۱۳ }}, سایت ۱۹ بهمن</ref> [[علی‌اکبر صفایی فراهانی]]، [[احمد فرهودی]]، [[محمدعلی محدث قندچی]]،قندچی، [[ناصر سیف دلیل صفایی]]،صفایی، [[هادی بنده‌خدا لنگرودی]]،لنگرودی، [[شعاع‌الدین مشیدی]]،مشیدی، [[اسکندر رحیمی]]،رحیمی، [[غفور حسن‌پور اصیل]]،اصیل، [[محمدهادی فاضلی]]،فاضلی، [[عباس دانش بهزادی]]،بهزادی، [[هوشنگ نیری]]،نیری، [[جلیل انفرادی]] و [[اسماعیل معینی عراقی]] در ۲۶ اسفند تیرباران شدند.<ref>[http://19bahman.net/biography/list_shohada_e_sazman_be_tartib_e_tarikh.htm لیست به خون خفتگان چریک‌های فدائی خلق] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20121214231641/http://19bahman.net/biography/list_shohada_e_sazman_be_tartib_e_tarikh.htm |date=۱۴ دسامبر ۲۰۱۲ }}, سایت ۱۹ بهمن</ref>
 
[[حمید اشرف]] در جزوهٔ ''یک سال مبارزه چریکی در شهر و کوه''، مجموع اعضای «گروه جنگل» را ۲۲ نفر اعلام کرده بود.<ref>[http://www.bbc.com/persian/iran/2011/02/110204_l13_siahkal_masoud_fathi سیاهکل: «شکستی که حماسه شد»]، بی‌بی‌سی فارسی</ref>