موتور وسط: تفاوت میان نسخه‌ها

{{بهبود منبع|تاریخ=اکتبر ۲۰۱۶}}

 

'''موتور وسط'''<ref>{{یادکرد فرهنگستان | مصوب=خودروِ موتوروسط | بیگانه=mid-engine car | بیگانه در فارسی= | مصوب مترادف=موتوروسط | بیگانهٔ مترادف=mid-engine | بیگانه در فارسی مترادف= | حوزه=قطعات و اجزای خودرو | دفتر=سیزدهم | بخش=فارسی | سرواژه=خودروِ موتوروسط}}</ref> {{به انگلیسی|Mid-engine design}} اصطلاحی است مربوط به [[صنعت خودروسازی]] که عبارتست از قرارگیری [[موتور خودرو]] مابین محورهای جلو و عقب یک خودرو. تیم [[طراحی خودرو|طراحی یک خودرو]] در هنگام طراحی پیکربندی [[توزیع نیروی پیشران|سامانه انتقال نیرو]] خودرو، تصمیم می‌گیرند که بر اساس کارایی‌ها و فعالیت‌های پیش‌بینی شده برای خودرو و همچنین موتور درنظرگرفته شده برای آن، موتور را در کدام قسمت [[شاسی خودرو]] تعبیه کنند. از آنجا که موتور خودرو سنگین‌ترین جزء سیستم انتقال قدرت هر خودرویی است، قرار گرفتن آن در میانه شاسی خودرو یکی از بهترین شیوه‌های برقراری تعادل خودرو در عبور از [[جاده]] است. موقعیت دقیق طولی و ارتفاعی قرارگیری موتور و متعلقات آن به ماکزیمم شیب عرضی مجاز جاده برای این خودرو، تأثیر بر روی نیروی مؤثر ترمز، [[کوپل واژگون‌کننده]]، [[گرانیگاه]] کل خودرو، [[نیروی اینرسی|نیروهای اینرسی]] و نیروهای واکنشی که از طرف جاده بر [[چرخ]]ها و سپس سایر اجزای خودرو وارد می‌آید، بستگی دارد. هر اندازه که موتور و متعلقاتش به گرانیگاه کل خودرو نزدیکتر باشد، [[ممان اینرسی]]‌های اضافی کمتری در خودرو پدید می‌آید که تأثیر مستقیمی بر [[هندلینگ]] خودرو دارد. مزیت دیگر این چیدمان را در کاهش فرسایش لاستیک‌ها نسبت به دو وضعیت دیگر قرارگیری موتور است. در این حالت چون وزن موتور بین چهار چرخ تقسیم شده‌است، کمترین میزان [[فرسایش]] بر روی چرخها وجود دارد.

== منابع ==

{{پانویس}}

[[رده:خودروهای موتور وسط|خودروهای موتور وسط]]