حریم خصوصی در اینترنت: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Ali20 wiki (بحث | مشارکت‌ها)
تعییرات Sam1234 به نسخهٔ 2814469 Cobain واگردانده شد.
Sam1234 (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
==مقدمه==
{{حذف سریع|نقض حق تکثیر}}
امروزه رسانه های نوین درحال استفاده از اطلاعات افراد هستند در حالی که افراد از این موارد بی اطلاع هستند. با پیشرفت تکنولوژی در بخش الکترونیک این تجاوز به حریم خصوصی هر چه بیشتر شده است.
==تعریف==
در يك تعريف کلي از حريم خصوصي آمده است:
اگرفرد بتواند دسترسي به امری را در كنترل خودش داشته باشد به آن حريم خصوصي گویند.
 
حمايت از حريم خصوصي، يعني حمايت در مقابل دسترسي ناخواسته به آن امر به وسيله ديگران.
{{دست نگه دار}}
==وجوه حريم خصوصي==
براي حریم خصوصی چهار وجه وجود دارد:
 
1-حريم شخصي که مي‌تواند شامل اطلاعات مالي، پزشکي و زندگي خصوصي افراد باشد.
 
2-حريم جسماني که به حفاظت از جسم افراد در مقابل آزمايش‌هاي ژنتيک و... مربوط مي‌شود.
 
3-حريم ارتباطات که شامل امنيت اطلاعات اينترنتي، پست‌هاي الکترونيک، تلفن‌ها، پست و ساير اَشکال ارتباطات است.
 
4-حريم مکاني که به اعمال مجموعه‌اي از محدوديت‌ها و نظارت‌ها در محيط کار و زندگي افراد و اماکن عمومي مربوط مي‌شود.
==عوامل تهديدکننده ي حريم خصوصي==
سه عامل زیرحریم خصوصی را تهديد می کنند:
 
اولين و مهم ترين عامل که همه در آن توافق دارند، حکومت ها و دولت ها هستند.
 
عامل ديگر که در گذشته هم بود و امروز جلوه بيشتري يافته بخش خصوصي است.
 
عامل سوم تهديدکننده و معارض حريم خصوصي، تکنولوژي جديد است .
==رفتارهاي نقض حريم خصوصي==
این رفتارها عبارتند از:
 
1.انتشار يا در دسترس قرار دادن صوت يا فيلم يا تصوير خصوصي و خانوادگي
 
2. هرزه‌نگاري و تحريف‌نگاري شخصيت
 
3. نشر اكاذيب
==دفاع از حريم خصوصي در محيط سايبر==
حيثيت و آبرو روشن‌ترين نقطه شخصيت هر فرد در جامعه است كه اگر براي زندگي فردي، جان بايد در سلامت باشد،براي زندگي جمعي،حيثيت بايد در حصارصيانت قرارگيرد.
==حريم خصوصي از منظرقانون==
طبق اصل بيست و دوم قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران حيثيت، جان، مال، حقوق، مسكن و شغل اشخاص ازتعرض مصون است مگر درمواردي كه قانون تجويز كند.
 
قانونگذار ما در قانون اساسي ضمن اعلام تساوي حقوق همگان و حمايت يکسان قانوني از همه افراد ملت، حيثيت، جان، مال، حقوق، مسکن و شغل اشخاص را مصون از تعرض اعلام کرده است .
 
در اصل 23 قانون، تفتيش عقايد ممنوع شده است.
 
در اصل 25 بازرسي و نرساندن نامه ها، ضبط و فاش کردن مکالمات تلفني، افشاي مخابرات تلگرافي و تلکتس، سانسور، عدم مخابره و نرساندن آنها، استراق سمع و هرگونه تجسس منع شده است.<ref>قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران</ref>
==لزوم آموزش شهروندان براي حفظ حريم خصوصي و برخورد با تهديدها==
فرهنگ ايراني ، خود را با توجه به پيشرفتهايی که در جهان صورت گرفته و به نوعي مي تواند حريم خصوصي را تهديد کند هماهنگ نکرده است و همچنين حريم خصوصي در ايران محدوده گسترده تري را شامل مي شود و حساسيتهاي بيشتري نسبت به آن وجود دارد.
 
يکي از بزرگترين مشکلات ما اين است که مردم ما هنوز اطلاع دقيقي در مورد حفظ حريم خصوصي خود و برخورد با نقض احتمالي آنرا ندارند. براي مثال در روزهاي اولي که سايت اورکات در بين ايرانيان مورد استقبال قرار گرفته بود برخي خانمها تصاويري از ميهمانيها يا زندگي خصوصي خود را در اين سايت قرار داده بودند با اين تصور که فقط دوستانشان ميتوانند اين تصاوير را ببيند و دقيقا شاهد آن بودم که وقتي يکي از اين تصاوير توسط فرد ديگري در يک وبلاگ منتشر شده بود تا چه حد باعث ناراحتي صاحب عکس شده بود. اين قضيه در مورد اطلاعات خصوصي يا تماس نيز صادق است. کساني که عکس يا تلفن خود را در چت و بدون شناخت دقيق طرف مقابلشان براي وي ارسال ميکنند و بدون آنکه حتي لحظه اي به اين فکرکنند که ممکن است از اين اطلاعات سوء استفاده شود يا اينکه انتشار گسترده آن چه مشکلاتي ميتواند براي آنها ايجاد کند. از طرفي لازم است با ارتقاء سطح فرهنگي و علمي جامعه به مردم کمک کنيم که ضمن تعريف حريم خصوصي و روشهاي حفاظت از آن نحوه برخورد با مواردي که حريمهاي خصوصي آنها مورد تهديد واقع شده است را فرا بگيرند.
==نتيجه گيري==
شکسته شدن حريم خصوصي افراد از هر قشر و رده‌اي، باعث ناامني رواني و اجتماعي مي‌شود و مي‌تواند پيامدهاي جبران‌ناپذيري به همراه داشته باشد.
 
همزمان افراد تلاش وافري در حفظ اطلاعات شخصي خود به هر شکل ممکن ميکنند و اين تلاش هميشگي دو طرفه براي کشف و حفظ اسرار شخصي افراد موجب ايجاد چالشي جدي در جوامع بشري است.
 
کمي ترسناک است اگر بگوييم کوچکترين حرکت شما را چشم‌هايي در حال ضبط کردن هستند. اما نگران نباشيد همه دنيا با هم در حال غرق شدن در درياي نقض حريم خصوصي است. در اين ميان ميثاق‌ها، بيانيه‌ها و قطعنامه‌هاي متعددي که منتشر مي‌شود دست و پا زدن‌هاي انسان عصر مدرن را مي‌ماند که سعي مي‌کند خفگي‌اش را اندکي به تاخير بيندازد.
 
حريم خصوصي هرچه خصوصي تر ، شکستن آن فاجعه آميز تر
 
چرا بهره گيري از تکنولوژي را ياد گرفته باشيم، ولي اخلاق را از ياد برده باشيم ؟
 
يعني اگر بشر به آن درجه از پيشرفت مادي رسيد که توانست صخره هاي بزرگ را بشکند بايد حرمت آدم هاي بزرگ را همانطور بشکند ؟
 
آيا بشر متمدني که توانايي اتم شکافي را يافته است اين تمدن را هم دارد که حريم شخصي مردم را موشکافي نکند؟
==پانویس==
<references/>
==منابع==
http://www.hamshahrionline.ir
 
 
http://www.andishvaran.com ( سلسله مقالات دکتر حمید شهریاری )
 
 
http://social.iran-emrooz.net
 
 
http://www.medianews.ir