در قرآن کتاب آسمانی مسلمانان، بارها به گردن زدن مشرکین در میدان نبرد سفارش شده. در سوره محمد، آیه ۴۴، الله به مسلمانان توصیه می‌کند که کافران را گردن بزنند:
«شما مؤمنان چون با کافران رو به رو شوید باید آنها را گردن زنید تا آن گاه که از خونریزی بسیار دشمن را از پا درآوردید پس از آن، اسیران جنگ را محکم به بند کشید که بعدا یا بر آنها منّت نهید یا فدا گیرید تا در نتیجه جنگ سختیهای خود را فروگذارد. این حکم فعلی است، و اگر خدا بخواهد خود از کافران انتقام می‌کشد و لیکن می‌خواهد شما را به یکدیگر امتحان کند، و آنان که در راه خدا کشته شدند خدا هرگز اعمالشان را ضایع نگرداند.»<ref>{{یادکرد وب|کد زبان=fa|وبگاه=wiki.ahlolbait.com|نشانی=http://wiki.ahlolbait.com/آیه_4_سوره_محمد|عنوان=آیه 4 سوره محمد - دانشنامهٔ اسلامی|بازبینی=2018-11-03}}</ref>
در جایی دیگر، در سوره انفال آیه ۱۲۱۲، الله به مسلمانان می‌گوید که کافران را گردن بزنند و انگشتان آنها را ببرند:
«(و یاد آر ای رسول) آن‌گاه که پروردگار تو به فرشتگان وحی کرد که من با شمایم، پس مؤمنان را ثابت قدم بدارید، که همانا من ترس در دل کافران می‌افکنم، پس گردنها را بزنید و همه انگشتان را قطع کنید.»<ref>{{یادکرد وب|کد زبان=fa|وبگاه=wiki.ahlolbait.com|نشانی=http://wiki.ahlolbait.com/آیه_12_سوره_انفال|عنوان=آیه 12 سوره انفال - دانشنامهٔ اسلامی|بازبینی=2018-11-03}}</ref>
البته در میدان نبرد قاطعیت لازم است: ایات گذشته مقدمه‌ای بود برای آماده ساختن مسلمانان برای بیان یک دستور مهم جنگی که در این آیه مطرح شده است، می‌فرماید: «و هنگامی که با کافران (جنایت پیشه) در میدان جنگ رو برو شدید (با تمام قدرت به آنها حمله کنید و) گردنهایشان را بزنید»! (فَإِذا لَقِیتُمُ الَّذِینَ کَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقابِ).
بدیهی است گردن زدن کنایه از قتل است، بنابر این ضرورتی ندارد که جنگجویان کوشش خود را برای انجام خصوص این امر به کار برند.
بدیهی است هنگامی که انسان با دشمنی خونخوار در میدان نبرد رو برو می‌شود اگر با قاطعیت هر چه بیشتر حملات سخت و ضربات کوبنده بر دشمن وارد نکند خودش نابود خواهد شد، و این دستور یک دستور کاملا منطقی است.
سپس می‌افزاید: این حملات کوبنده باید همچنان ادامه یابد «تا به اندازه کافی دشمن را درهم بکوبید (و به زانو در آورید) در این هنگام اسیران را محکم ببندید» (حَتَّی إِذا أَثْخَنْتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثاقَ).
سپس فرمانی را که در میدان بدر به وسیله پیامبر صلّی اللّه علیه و آله به مسلمانان داده بود، به یاد آنها می‌آورد، و آن این بود که هنگام نبرد با مشرکان از ضربه‌های غیر کاری بپرهیزید و نیروی خود را در آن صرف نکنید، بلکه ضربه‌های کاری بر پیکر دشمن فرود آرید «ضربه بر بالاتر از گردن، (بر مغزها و سرهای آنها) فرود آرید» (فَاضْرِبُوا فَوْقَ الْأَعْناقِ)
