'''جلال رابوکی''' (۱۳۲۵–۱۳۸۱ در [[کوه دماوند]]) همچنین شناخته شده با نام '''جلال فروزان'''، یک [[کوهنوردی|کوهنورد]] [[مردمان ایرانی|ایرانی]] از اسطوره‌های کوهنوردی ايران f,nبود که پيش از فراگير شدن اينترنت، در ۵۶ سالگی جان باخت و بسياری حتی با نام او آشنا نيستند. او به دلیل صعودهای پیاپی و متهورانه به قله دماوند بین کوهنوردان شهرت داشت. رابوکی ۱۶ مسير مختلف دماوند را شناسايی کرد و عکاس و گزارش‌نويس هم بود اما آثار او در اختيار کوهنوردان قرار نگرفته است. وی هم کوهنورد بود و هم کويرنورد. برای نخستين بار مسير روستای طرود به عروسان در کوير مرکزی به طول ۱۸۰ کيلومتر را بدون استفاده از شتر در سال ۱۳۶۱ پيمود. رابوکی پایه‌گذار صعودهای سرعتی چندباره یک هفته‌ای با تغییر جبهه به قله دماوند بود و رکورد چهار صعود از چهار جبهه به دماوند در طول يك هفته را به جا گذاشت. یعنی در طول يك هفته چهار بار از قله از چهار مسیر پایین آمده و مجدداً به آن صعود کرد.
رابوکی از نسل اول [[هیمالیا]]نوردان ایرانی است که سال ۱۳۵۲ در برنامه شناسایی [[اورست]] از یخچال خومبو شرکت داشت. در دهه ۵۰ تا ارتفاع بالای ۷۵۰۰ متر قله [[ماناسلو]] نیز صعود کرده بود.
