بمباران درسدن در جنگ جهانی دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از جنگ، بحث در خصوص موجه بودن یا نبودن حملات باعث شده بمباران یکی از موضوعات اخلاقی بود که بسیار محل مباحثه بود. این حادثه پس از آن بسیار مورد بحث و اختلاف نظر بوده‌است.<ref>6[httphttps://www.spiegel.de/international/0,1518,60-years-after-the-bombing-of-dresden-a-war-of-words-a-339833,00.html 600 Years after the Bombing of Dresden: A War of Words - SPIEGEL ONLINE - News - International]<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>

در این بمباران شهر تاریخی [[درسدن]] که پایتخت [[ایالت زاکسن]] آلمان و معروف به «[[فلورانس]] بر کرانه [[الب (رود)|الب]]» بود به‌کلی ویران شد و شمار زیادی از مردم غیرنظامی در آن کشته شدند. شمار کشتگان غیرنظامی بین ۱۲۰۰۰ تا ۴۰۰۰۰ تخمین زده شده‌است، البته بسیاری از جمله [[کرت وانه‌گت]] که از نزدیک شاهد بمباران درسدن بوده آمار کشته‌ها رادر کتاب ''[[سلاخ‌خانه شماره پنج]]'' ۱۳۴۰۰۰ نفر ذکر کرده‌است.<ref>[http://www.vonnegutweb.com/sh5/index.html KURT VONNEGUT: Slaughterhouse-Five<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref> یک گزارش نیروی هوای آمریکا در سال ۱۹۵۳ از عملیات به عنوان بمباران توجیه شدهٔ یک هدف نظامی و صنعتی، که ۱۱۰ کارخانه و ۵۰۰۰۰ کارگر را در پشتیبانی از اقدامات نظامی آلمان در خود جای داده بود، توجیه کرد.<ref>{{یادکرد وب |url=http://www.airforcehistory.hq.af.mil/PopTopics/dresden.htm |title=The Bombing of Dresden<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات --> |accessdate=۱۸ مارس ۲۰۰۹ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20090327195102/http://www.airforcehistory.hq.af.mil/PopTopics/dresden.htm |archivedate=۲۷ مارس ۲۰۰۹ |dead-url=yes}}</ref> برخلاف این، پژوهشگران متعدد این گونه استدلال کرده‌اند که زیرساختهای مخابراتی، پلها و مناطق وسیع صنعتی خارج از شهر هیچ‌یک به‌طور کامل هدف قرار نگرفتند<ref>مک‌کی، الکساندر. '''درسدن ۱۹۴۵(۱۹۸۵): فتیله دان شیطان، گرانادا. ص ۶۲'''</ref> این‌طور استدلال شده که درسدن یک مرکز مهم تاریخی و فرهنگی و بدون اهمیت نظامی یا با اهمیت نظامی کم بود، و حملات بمباران مناطق بدون هیچ فرقی بین نظامی بودن یا نبودن آنها و بی هیچ تناسبی با اهداف نظامی بود.<ref>مک‌کی، الکساندر. '''درسدن ۱۹۴۵(۱۹۸۵): فتیله دان شیطان، گرانادا. صص ۶۱–۹۴'''</ref><ref>پاول ادیسون و دیگران (۲۰۰۶)، طوفان آتش: نیروی هوایی متفقین و تخریب درسدن. رندوم هاوس، ص ۱۹۴</ref> تا نسخه ۱۹۵۸ [[دانشنامه بریتانیکا]] هیچ ارجاعی به بمباران درسدن در مدخل مربوط به این شهر نکرده بود. (بسیاری از این اجساد بر اثر دمای بسیار بالای [[آتش‌سوزی]] در حالی جان دادند که لباسهایشان سالم [[باقی مانده]] اما اعضای بدنشان بر اثر حرارت غیرمستقیم سوخته و به خاکستر تبدیل شده‌است، این حالت برای گروهی پیش آمد که در پناهگاه‌ها قرار داشتند)

شهر درسدن با سابقه تاریخی خود عمدتاً شامل ساختمان‌های زیبایی بود که با [[سبک‌های معماری]] گوتیک و باروک ساخته شده بودند و به منظور جلوگیری از آسیب این بناها و حفظ فضای سنتی شهر اکثر کارخانه‌ها در [[حومه شهر]] ساخته می‌شدند. بخش عظیمی از این بناهای زیبای تاریخی درسدن بر اثر بمباران متفقین نابود شدند. در مناطق مرکزی شهر حدود ۷۰۰ آپارتمان، تعداد زیادی مغازه و واحدهای مسکونی به‌طور کامل نابود گردید.<ref>ویکی‌پدیای انگلیسی</ref>

گفته شده که این حملات، اولین بار بود که مردم کشورهای متفق از نیروهای خود در مورد اقدامات آنان برای شکست آلمان انتقاد کردند.<ref>[http{{یادکرد وب|عنوان=Royal Academy of Arts|نشانی=https://www.royalacademy.org.uk/ Royal Academy Home - Royal Academy of Arts<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات |وبگاه=www.royalacademy.org.uk|بازبینی=2020-02->]14}}</ref>

در [[بریتانیا]] [[ملکه مادر]] از [[بنای یادبود]] مردی که حملات درسدن را رهبری کرد پرده برداری کرد.<ref>http://icue.nbcunifiles.com/icue/files/icue/site/pdf/31863.pdf</ref> سال‌ها پس از این واقعه در سفر [[ملکه الیزابت دوم]] به این شهر ۳۵۰۰۰ نفر از مردم درسدن علیه او تظاهرات کردند.<ref>{{یادکرد خبر|عنوان=Visiting Dresden, the Queen Draws Protests|نشانی=https://www.nytimes.com/1992/10/23/world/visiting-dresden-the-queen-draws-protests.html|کوشش=The New York Times|تاریخ=1992-10-23|تاریخ بازبینی=2020-02-14|شاپا=0362-4331|زبان=en-US|نام=The Associated|نام خانوادگی=Press}}</ref>