خنکای ختم خاطره: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز تمیزکاری یادکردها (وظیفه ۱۹)
InternetArchiveBot (بحث | مشارکت‌ها)
نجات ۲ منبع و علامت‌زدن ۰ به‌عنوان مرده.) #IABot (v2.0
خط ۱:
{{تمیزکاری|دلیل=خطای یادکرد|تاریخ=مه ۲۰۱۶}}
'''''خنکای ختم خاطره''''' [[نمایش‌نامه]]‌ای نوشتهٔ [[حمیدرضا آذرنگ]] در سال ۱۳۸۸ است که نخستین بار به کارگردانی [[نیما دهقان]] به روی صحنه رفت. این نمایشنامه دربارهٔ کشته شدگان [[جنگ ایران و عراق]] و روانشناسی اجتماعی مردم آسیب دیده از جنگ است. [[تئاتر]] نیما دهقان اثری [[فرم گرایی|فرم گرا]] و [[سمبلیک]] بود و در [[جشنواره تئاتر فجر]] پنج جایزه از هفت جایزه بخش بین‌الملل [[جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر]] را به دست آورد و سپس در [[مجموعه ایرانشهر]] به صحنه رفت.<ref name=fanaian>{{یادکرد وب |نویسنده = رامین فناییان|نشانی = http://www.theatrema.com/index.php?module=pagesetter&func=viewpub&tid=1&pid=3011 |عنوان = نگاهی به نمایش «خنکای ختم خاطره» نوشتهٔ حمیدرضا آذرنگ و کارگردانی نیما دهقان - ختمی بر خاطره یوسف‌ها | ناشر = تئاتر ما |تاریخ = |تاریخ بازبینی = ۹ فروردین ۱۳۹۳|archiveurl = https://web.archive.org/web/20140329171250/http://www.theatrema.com/index.php?module=pagesetter&func=viewpub&tid=1&pid=3011|archivedate = ۲۹ مارس ۲۰۱۴|dead-url = yes}}</ref><ref name=ilna>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی= http://www.ilna.ir/news/news.cfm?id=42439|عنوان= «خنکای ختم خاطره» منتشر شد | ناشر =ایلنا |تاریخ = 1391-11-14|تاریخ بازبینی= ۹ فروردین ۱۳۹۳}}</ref>
 
مفهوم «[[زمان]]» در نمایشنامه و نیز فرم اجرای این اثر ویژگی خاصی دارد. «زمان» در این نمایشنامه آغاز دارد ولی پایان ندارد؛ مبدأ زمانی آغاز جنگ است اما تواتر پیامدهای آن تا ابد ادامه می‌یابد. نیما دهقان نیز این ویژگی را به حالت تصویری درآورده و دیوارهایی را صحنه به صحنه، در فاصلهٔ تعویض صحنه‌ها می‌افزاید که در نهایت مانند یک [[ماز]] یا [[پازل]] صحنه را فرا می‌گیرند. دیوارها نشان‌دهندهٔ گذشت زمان هستند، همچنین می‌توانند در اشاره به کوچک‌تر شدن دنیا و ایجاد بن‌بستی که هیچ حرکتی در آن ممکن نیست باشد. [[طراحی صحنه]] این نمایش از [[منوچهر شجاع]] بود که جایزه طراحی صحنه بیست و هشتمین جشنواره تئاتر فجر را نیز دریافت کرد.<ref name=eqtesad>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://www.donya-e-eqtesad.com/news/594008/ |عنوان=برترین نمایش جشنواره تئاتر فجر معرفی شد | ناشر =روزنامه دنیای اقتصاد - شماره ۲۰۰۹ |تاریخ = ۱۳ بهمن ۱۳۸۸|تاریخ بازبینی=}}</ref>
خط ۷:
 
== خلاصه داستان ==
سربازی به نام ''یوسف'' که در [[کما]] به سر می‌برد، همه چیزش از بین رفته و فقط چشم و دلش سالم مانده‌اند. فرشته‌ای واسطهٔ آمدن او از عالم [[برزخ]] به زمین (دنیای زندگان) می‌شود. یوسف در زمین خانواده‌هایی را می‌بیند که هر یک منتظر یوسف مفقودالاثر خودشان هستند. مأموران [[بنیاد شهید]] هر چه بیشتر تلاش می‌کنند تا والدین اصلی یوسف را بیابند، با متقاضیان بیشتری روبرو می‌شوند و این روند به گونه‌ای فزاینده و بدون پایان تا انتها ادامه می‌یابد.<ref name=fanaian>{{یادکرد وب |نویسنده = رامین فناییان|نشانی = http://www.theatrema.com/index.php?module=pagesetter&func=viewpub&tid=1&pid=3011 |عنوان = نگاهی به نمایش «خنکای ختم خاطره» نوشتهٔ حمیدرضا آذرنگ و کارگردانی نیما دهقان - ختمی بر خاطره یوسف‌ها | ناشر = تئاتر ما |تاریخ = |تاریخ بازبینی = ۹ فروردین ۱۳۹۳|archiveurl = https://web.archive.org/web/20140329171250/http://www.theatrema.com/index.php?module=pagesetter&func=viewpub&tid=1&pid=3011|archivedate = ۲۹ مارس ۲۰۱۴|dead-url = yes}}</ref>
یوسف به شرط آنکه در زمین هرگز لب به سخن نگشاید، اجازه پیدا می‌کند پس از ۲۵ سال به زمین و نزد زندگان بازگردد. با پخش خبر زنده شدن شهید، خانواده‌های زیادی می‌گویند که این شهید زنده شده متعلق به آنان است و ''خنکای ختم خاطره'' زندگی این خانواده‌ها و مشکلات آنان را به نمایش می‌گذارد.<ref name=ilna>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی= http://www.ilna.ir/news/news.cfm?id=42439|عنوان= «خنکای ختم خاطره» منتشر شد | ناشر =ایلنا |تاریخ = 1391-11-14|تاریخ بازبینی= ۹ فروردین ۱۳۹۳}}</ref>