'''نلی بلیبلای''' {{انگلیسی|Nellie Bly}} (زاده ۵ مه ۱۸۶۴ با نام '''الیزابت جین کوکران''' - درگذشته ۲۷ ژانویه ۱۹۲۲) روزنامه‌نگار و نویسنده مشهور [[آمریکایی‌ها|آمریکایی]] بود. او در انجام دو کار شهرت دارد: شکستن رکورد سفر به دور دنیا در شبیه‌سازی [[هشتاد روز دور دنیا|رمان]] [[ژول ورن]]<ref name="doodle">{{Cite news |url=http://news.biharprabha.com/2015/05/five-reasons-why-a-google-doodle-tribute-to-nellie-bly-is-justified/ |title=Five Reasons why a Google Doodle Tribute to Nellie Bly is justified |date=May 5, 2015 |work=Biharprabha |access-date=May 5, 2015}}</ref> و یک تحقیق که در آن او خود را به دیوانگی زد تا بتواند یک [[آسایشگاه روانی]] را از داخل مورد مطالعه قرار دهد. دولت [[آمریکا]] به منظور تجلیل از فعالیت روزنامه‌نگاری اینوستیگیتیو وی، یک تمبر پستی به نام و یاد وی منتشر کرده‌است که عکس «نلی بلی» بر روی آن چاپ شده‌است.
== مسافرت به دور دنیا ==
در سال ۱۸۸۸ میلادی بلی به سردبیر خود در نیویورک تایمز پیشنهاد داد که سفری به دور دنیا داشته باشد و تلاش نمود که برای اولین مرتبه موضوع داستان کتاب [[دور دنیا در هشتاد روز]] را در عمل اثبات نماید. پس از گذشت ۱ سال، در ساعت ۹:۴۰ بامداد ۱۴ نوامبر ۱۸۸۹ {{sfn|Ruddick|1999|p=۴}} نلی سوار بر کشتی [[آگوستا ویکتوریا (کشتی)|آگوستا ویکتوریا]] گردید که یک کشتی بخار فعال در خط [[Hamburg America Line|هامبورگ آمریکا لاین]] بود{{sfn|Kroeger|1994|p=۱۴۶}} و به این تربیب، بلی سفر ۴۰۰۷۰ کیلومتری خودش را آغاز کرد. لباسی که برای این سفر تدارک دید، یک لباس پشمی، یک پالتو مستحکم و چندین دست لباس زیر قابل‌تعویض به همراه یک کیف سفری کوچک بود که وسایل آرایش او را حمل می‌نمود. بلی همچنین بیشتر پول خود را که شامل ۲۰۰ پوند از اسکناس‌های بانکی انگلستان، طلا و مقداری حواله‌های آمریکایی می‌گردید را درون یک کیف و به دور گردنش آویخت.{{sfn|Kroeger|1994|p=141}}{{sfn|Ruddick|1999|p=۵}}
روزنامهٔ نیویورک برای حفظ علاقه و تحریک کنجکاوی خوانندگان در قبال سفر بلی، مسابقه‌ای تحت عنوان ''حدس‌وگمان نلی بلیبلای'' ترتیب داد که در آن از خوانندگان خواسته می‌شد تا زمان رسیدن بلی به مقصد بعدی را حدس بزنند. البته این موضوع با جوایزی نیز همراه بود که ابتدا عنوان شد یک مسافرت رایگان به اروپا است و بعد نیز عنوان شد که تقبل پرداخت هزینهٔ مسافرت است.{{sfn|Ruddick|1999|p=5}}{{sfn|Kroeger|1994|p=۱۵۰}} بلیبلای با کمک کشتی‌های بخار و شبکهٔ راه‌آهن موجود سفر کرد.{{sfn|Ruddick|1999|p=۶}} همین موضوع باعث بروز موانع چندی به ویژه دربخش آسیایی سفر وی گشت.<ref name="ReferenceA">Bear, David. "Around the World With Nellie Bly." ''Pittsburgh Post-Gazette'', November 26, 2006</ref> در طول توقف، توانست از قرارگاه جذامی‌ها در چین بازدید نماید{{sfn|Ruddick|1999|p=7}}{{sfn|Kroeger|1994|p=۱۶۰}} و در سنگاپور نیز یک میمون ابتیاع نمود.{{sfn|Ruddick|1999|p=7}}{{sfn|Kroeger|1994|p=۱۵۸}} در تاریخ ۲۱ ژانویه در یک آب و هوای طوفانی بر پهنهٔ اقیانوس آرام با خط کشتیرانی [[White Star Line|وایت استار لاین]] ''بلی'' وارد سان فرانسیسکو شد<ref name="ReferenceA"/><ref>{{Cite news |url=http://cdnc.ucr.edu/cdnc/cgi-bin/cdnc?a=d&cl=search&d=DAC18900122.2.47 |title=Phineas Fogg Outdone |date=January 22, 1890 |work=Daily Alta California |access-date=July 20, 2013}}</ref> و در نهایت در ۲۵ ژانویه ۱۸۹۰، ساعت ۳:۵۱ بعدازظهر به نیوجرسی، مبدأ سفرش بازگشت.{{sfn|Ruddick|1999|p=۸}} نلی بلیبلای پس از ۷۲ روز عزیمت از [[هابوکن، نیوجرسی]] به نیویورک بازگشت در حالی که تمام دنیا را به تنهایی پیموده بود.{{sfn|Kroeger|1994|p=۱۴۶}} در سال ۱۸۹۰ بلیبلای سفر دور دنیای خودش را در کتابی تحت عنوان [[دور دنیا در هفتاد و دو روز]] به رشتهٔ تحریر درآورد.
