'''آیین جِین''' (जैन) یا '''جِینِزمجِـیـنیسم''' {{به انگلیسی|Jainism}} یکی از [[دینهای هندی]] است، که از [[هند]] و در سده ۵ تا ۷ [[قبل از میلاد]] برخاسته است. آیین جین هدفش را فراهم کردن مسیری به سمت پاکسازی روحانی و رستگاری معرفی میکند، که بر اساس اعتقادات این آیین، از طریق زندگی بر پایه سنت [[اهیمسا]] (پرهیز از آزار هرگونه جاندار) قابل دستیابی است. در واقع کلمه جین (जैन) از لغتی در [[زبان سانسکریت]] میآید که به معنی ''فتح کردن'' است. این اشارهای به جنگی درونی علیه نفسانیات، شهوات و حواس بدنی است، که راهبان آیین جین باور داشتند، آنها را به دانستن همه چیز، و پاکسازی روان یا رستگاری میرساند. آیین جین در کنار دین [[هندوئیسم|هندویی]] و [[آیین بودایی]] تنها مذاهب زنده [[هند باستان]]اند. آیین جین در گذر تاریخ رفتهرفته به فرهنگی مبدل شده و نقش عمدهای در توسعه [[فلسفه]] و [[منطق]]، [[هنر]] و [[معماری]]، [[ریاضی]] و [[نجوم]] و ادبیات هندی داشتهاست. آیین جین مفاهیم مشترک زیادی با هندوئیسم و آیین بودایی دارد، که ناشی از پیشزمینه فرهنگی و زبانی مشترک آنها است. مورخین در گذشته عموماً به آیین جین چونان شاخهای از [[هندوئیسم]] یا بدعتی در آیین [[آیین بودایی|بودایی]] مینگریستند، ولی مقبولیت این دیدگاهها امروزه از میان رفته است، چنان که به نقل از [[دانشنامه بریتانیکا]] آیین جین را باید پدیدهای مستقل نگریست، که بخشی جداییناپذیر از سنتها و باورهای رایج در [[آسیای جنوبی]] را تشکیل میدادهاست.<ref name="Britannica">Jainism. (2009). In Encyclopædia Britannica</ref>
به گفته [[دانشنامه کلمبیا]] آیین جین در اعتراض به آداب آیین [[هندوئیسم]]، بهویژه مراسم قربانی کردن در آن و قدرت و نفوذ [[وداها]] به وجود آمد. پیدایش آیین جین را به ۲۴ پیشوا نسبت میدهند، که یکی پس از دیگری، جانشین هم شدهاند. بنا بر [[دانشنامه کلمبیا]] بهنظر میآید آخرین این پیشوا - که نامش [[مهاویرا]] بود- شخصیتی واقعی (و نه افسانهای) دارد. مهاویرا رهبانیت بسیار شدید، و مراقبت خود در تمام زندگی جهت گریز از چرخه [[باززایی]] را آموزش میداد.<ref name="Columbia "/>