ویکی‌پدیا

ماجرای مک‌فارلین: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
جزبدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه
جزبدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه
خط ۴۰:
 
== روایت جمهوری اسلامی ایران ==
۱۴ ژوئن ۱۹۸۵ در طی ماجرای [[پرواز TWA ۸۴۷]] که دو لبنانی عضو گروه [[عماد مغنیه]] اقدام به [[هواپیماربایی]] نمودند و خلبان را مجبور کردند در فروگاه بیروت بر زمین نشیند، با میانجیگری [[اکبر هاشمی رفسنجانی]] در طی سفرش به سوریه و لبنان، گروگانگیرها گروگان‌ها را آزاد کردند. این مسئله موجب توجه [[رونالد ریگان]] به نفوذ ایران در اقدامات گروه عماد مغنیه لبنان شد و درصدد برآمد مدتی بعد برای حل بحران ربایش برخی کارکنان سفارت آمریکا در بیروت توسط اعضای گروه عماد مغنیه، مجدداً از کمک ایران سود ببرد. در همین راستا آمریکا با واسطه ژاپن و پاکستان با [[سید احمد خمینی]] نیز تماس برقرار کرد.<ref>{{یادکرد|تاریخ=۱۳۸۷|ناشر=دفتر نشر معارف انقلاب|صفحه=۴۳|نویسنده=هاشمی رفسنجانی|کتاب=امید و دلواپسی (خاطرات سال ۱۳۶۴)}}</ref>
 
از طریق ارتباط بین یک دلال اسلحه بین‌المللی ایرانی الاصل بنام [[منوچهر قربانی فر]] با آقای [[محسن کنگرلو]] یکی از معاونان نخست وزیری مقدمات معاملات پنهانی گروگان-اسلحه بین ایران و آمریکا مهیا میشود و در چندین مرحله ماهها انجام میگردد.
 
همچنین پس از اجرای چند عملیات نظامی موفق‌آمیز از سوی رزمندگان ایرانی در خلال سال‌های ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۴ که از [[آزادسازی خرمشهر]] آغاز شد و تا [[تصرف فاو]] ادامه داشت، سیاست‌مداران نسبت به شکست عراق توسط ارتش ایران بیمناک شدند و ادامه روند جنگ را به نفع ایران دیدند. ایران نیز [[کویت]] را به دلیل در اختیار عراق قراردادن جزیره [[بوبیان]] به عنوان پایگاه موشکی تهدید کرد و موجب ترس سران کشورهای حاشیه [[خلیج فارس]] شد. از این روی بود که رونالد ریگان، جورج بوشِ پدر را ۳ ماه پس از تصرف [[فاو]] به منطقه خاورمیانه فرستاد تا با سران کشورهای عرب منطقه ملاقات کند. پس از پایان مذاکرات بود که آمریکا و اعراب به این نتیجه رسیدند که ادامه حمایت از [[صدام حسین]] کمکی به پیروزی وی در جنگ نمی‌کند{{مدرک}} و بهتر آن است که ایشان اقدام به مصالحه با ایران نمایند و از نفوذ بیشتر ایران در منطقه جلوگیری نمایند.<ref>{{یادکرد|تاریخ=۱۳۸۱|ناشر=نشر وزراء|صفحه=۷۱|نویسنده=عباس شادلو|کتاب=جستاری تاریخی پیرامون تکثرگرایی در جریان اسلامی و پیدایش جناح راست و چپ مذهبی}}</ref>
 
بنابراین مذاکرات برای آینده حکومت ایران بعد از [[روح الله خمینی]] و روی کار آوردن جناح میانه رو در دستور کار معاملات پنهانی آمریکا-ایران قرار گرفت.
 
=== سفر هیئت مذاکره‌کننده ===
[[پرونده:Members of American negotiator Team.JPG|بندانگشتی|200px|اعضای هیئت مذاکره‌کننده آمریکا-اسرائیل. بالا، چپ: [[رابرت مک‌فارلین]] راست: [[الیور نورث]]. پایین، چپ: [[هاوارد تیچر]] راست:امیرام نیر(اسرائیلی)]]
 
بعد از کمتر از یکسال معاملات پنهانی ایران و آمریکا، هیئتی که در تاریخ ۲۵ مه ۱۹۸۶ (۴ خرداد ۱۳۶۵) جهت مذاکرات وارد تهران شدند عبارت بودند از: [[الیور نورث]]، [[رابرت مک فارلین|رابرت مک‌فارلین]] تحلیلگر سازمان [[سیا]] و [[مشاور امنیت ملی (آمریکا)|مشاور امنیت ملی رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا]]، جورج کِیو از مقامات شورای امنیت ملی، هوارد تیچر (مسئول تحویل پول به شورشیان نیکاراگوئه<ref>[http://01agu09.ur-xp.com/send.php?url=litsS5vNl6l70fBh8VBdTqt4/R+c3248BYjjh25lWbqHcNrvqjrE3iSBClqMIsL6uc29SaaYfkEfoQJ+DaURjPTp/rFLdFjCO01v7bPvIZhwuCgPTuZwvg--&rot=0 Twin Pillars to Desert Storm: America's Flawed Vision in the Middle East from Nixon to Bush]{{پیوند مرده|date=نوامبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot }}</ref>) و امیرام نیر، یکی از مأموران سرویس امنیت اسرائیل.<ref>Why Secret 1986 US-Iran Arms for Hostages Negotiations Failed. George Cave. Washington Report on Middle East Affairs. September 1994.</ref><ref>''Special Trust''. Robert C. McFarlane.New York. Cadell and Davis. 1994. pp.54–56</ref> این هیئت با خود یک اسلحه کلت و یک انجیل امضاشده توسط ریگان و یک کیک به همراه داشت. کیک شکلاتی با نظر جورج کِیو به شکل '''کلید''' و در تل‌آویو پخته شده بود تا سمبلی از گشایش در [[روابط ایران و آمریکا]] باشد.<ref>[https://www.guernicamag.com/the-ayatollahs/ The Ayatollahs], Guernica</ref>
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/wiki/ماجرای_مک‌فارلین»