علی‌اکبر فراهانی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
نجات ۱ منبع و علامت‌زدن ۰ به‌عنوان مرده.) #IABot (v2.0 |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۳:
| سازهای_برجسته =
}}
'''آقا علی‌اکبر ''' (زادهٔ ۱۲۳۶<ref name="Pirniakan" /> یا ۱۲۴۲ قمری<ref name="persianartmusic" /><ref name="yadeyar" /> – درگذشتهٔ ۱۲۷۸ قمری<ref name="Pirniakan" /><ref>مهدی فراهانی، نگاهی به زندگی آقا علی اکبر، فصلنامه موسیقی ماهور، شماره ۸۲، زمستان ۱۳۹۷، صفحه ۱۰۳</ref>)، یکی از برجسته‌ترین نوازندگان دربار [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین شاه]] و استاد نواختن [[تار]] بود. وی از دراویش نعمت اللهی بود.<ref name="Pirniakan" /><ref>
از دوران [[صفویه]] تا آمدن وی به دربار، اطلاع زیادی از موسیقی دستگاهی به جز چندین رساله به جا نمانده است.<ref>Cole, Momen</ref> آقا علی‌اکبر از جمله
[[آقا حسینقلی]] و [[میرزا عبدالله فراهانی|میرزا عبدالله]] هر دو از نوازندگان به نام تار، پسران او بودند که سنت او را زنده نگه داشته و به شاگردانِ خود منتقل کردند و خود این شاگردان نیز موسیقیدانان و نوازندگانِ موسیقی سنتی نسل بعد را تربیت کردند. وی همچنین پدربزرگ [[علی‌اکبر شهنازی]] نوازنده سرشناس تار است. از وی در موزه مفاخر استان مرکزی یاد شده‌است.<ref>خبرگزاری آریا</ref> همچنین در سفرنامه پولاک و در کتاب «سه سال در ایران» [[ژوزف آرتور گوبینو]] از او به عنوان بهترین نوازندهٔ تار یاد شده‌است. نقل شده‌است که پس از نماز شب یکی از سوره‌های قرآن را می‌نواخته که شنوندگان تشخیص داده‌اند سوره [[یس]] بوده‌است. برخی معتقدند، آقا علی‌اکبر زاده منطقه [[فراهان]] است ولی در مورد زندگی وی پیش از آمدن به تهران اطلاعی در دست نیست. همچنین روشن نیست که وی موسیقی را از کجا فرا گرفته‌است. <!-- گمان می‌رود موسیقی را از دراویش همدانی و موسیقیدانان تهرانی فرا گرفته باشد؛ (گویا وی گرایش به تصوف داشته‌است){{مدرک}}. -->
| |||