شهریورگان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''شهریورگان''' یا '''آذر جشن''' از جملهٔ جشن‌های دوازدگانهٔ سال [[ایران باستان]] بوده‌است و از شمار [[جشن‌های آتش]] بوده‌است. روز چهارم از هر ماه به نام شهریور می‌باشد و [[۴ شهریور|چهارم ماه شهریور]] جشن شهریورگان می‌باشد. امروزه زرتشتیان این جشن را به عنوان [[روز پدر]] در نظر می‌گیرند.<ref name=ToolAutoGenRef1>[http://www.ashozartosht.net/gozide-khabar/roze-pedar.html جشن شهریورگان به عنوان روز پدر :<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot }}</ref>

به موجب یزدان‌شناسی اوستایی [[شهریور (امشاسپند)|شهریور]] میان [[امشاسپندان]] یا ملائک و [[امشاسپندان|ایزدان شش‌گانه]] از لحاظ مرتبت و مقام دومین است. نخست [[وهومنه|بهمن]] و دوم شهریور. این نام در [[اوستا]] خشتر وئیریه آمده که جزء اول به معنی کشور و پادشاهی و جزء دوم به معنی آرزو شده می‌باشدمی‌باشد؛ پس رویهمروی هم رفته به معنی پادشاهی یا کشور آرزو شده و مجازاً به مفهوم عام از آن بهشت نیز اراده شده‌استشده‌ است.

چنان‌که همهٔ [[امشاسپندان]] دارای دو وجه مینوی و زمینی هستند این امشاسپند در جهان مینویمینوی، نمایندهٔنماینده‌ی قدرت و شهریاری مطلقه‌ی [[اهورامزدا]] و در زمین، نگاهبان و سرپرست فلزات و جنگ افزارها است. ما نمی‌دانیم چرا شهریورگان از شمار جشن‌های آتش به شمار می‌رفته است.

این جشن آتش‌های خانگی محسوب می‌شد. مردم در خانه‌ها آتش می‌افروختند و ستایش خداوند و شکر نعمت‌های او می‌گزاردند. در خانه‌ها اغلب میهمانیمهمانی برپا کرده و خوراک‌های متنوعگوناگون و ویژه تدارک می‌بینند و به مناسبت تغییر هواهوا، شب هنگام در بام‌ها نیز آتش می‌افروزند. اما متأسفانه بقایای این جشن نیز میان زرتشتیان فراموش شده و فقطتنها برخیشماری از خانواده‌های قدیم در [[کرمان]] به گونهٔگونه‌ی محدودی این جشن را برگزار می‌نمایند.<ref>رضی، ص ۳۷۱</ref> در دوران اخیر زرتشتیان جشن شهریورگان را به عنوان روز پدر انتخاب کرده‌اندکرده‌اند، چرا که شهریور از امشاسپندان مردگونه؛ و به معنای شهریاری بر اراده و نفس است.<ref name=ToolAutoGenRef1 />