برنج (آلیاژ): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار:
جز ویکی‌سازی رباتیک (درخواست کاربر:Mortezarahimi3rd)(۷.۶) >بهتر می‌شود
خط ۳۳:
برنج کم‌روی بسیار شبیه برنج قرمز است و برای قطعاتی که نیاز به عملیات [[کشش عمیق]] (Deep Drawing) دارند استفاده می‌شوند. در میان آلیاژهای مس-روی، دارای بهترین ترکیب شکل‌پذیری و استحکام است. پوکه‌های فشنگ در ابتدا کاملاً به روش کار در حالت سرد ساخته می‌شدند. فرایند ساخت از چندین مرحله عملیات کشش عمیق ساخته می‌شد، که پس از هر بار کشش، قطعه [[بازپخت]] می‌شد تا برای مرحله بعد آماده شود. گرچه قابلیت کار در حالت گرم برنج معمولی ضعیف است، اما عملاً می‌توان از آن در بسیاری از فرایندهای ساخت استفاده نمود و تنوع محصولات این آلیاژ نیز به همین علت است.
 
اگر مقادیر اندکی [[سرب]] به برنج افزوده شود، قابلیت ماشینکاری آن بسیار بالا می‌رود و تا حدی نیز قابلیت کار در حالت گرم آن نیز [[بهتر می‌شود]]. افزودن سرب به برنج، خواص خواص [[جوشکاری]] و انجام کار در حالت سرد را دچار مشکل می‌کند. از آلیاژهای این گروه می‌توان به ''برنج کم سرب'' (با ۳۲٫۵ درصد روی، ۰٫۵ درصد سرب)، ''برنج پرسرب'' (با ۳۴ درصد روی، ۲ درصد سرب)، و ''برنج خوش‌تراش'' (با ۳۵٫۵ درصد روی، ۳ درصد سرب) اشاره کرد.
 
برنج کم سرب نه تنها دارای قابلیت ماشینکاری خوبی است، بلکه خواص کار در حالت سرد خوبی نیز دارد به گونه ای که مناسب ساخت قطعات مختلف [[دستگاه تراش|ماشین تراش]] است. برنج پرسرب که گاهی اوقات «برنج حکاکی» نیز نامیده می‌شود، برای ساخت ابزارآلات، [[قفل]] و قطعات [[ساعت]] بکار می‌رود. برنج خوش‌تراش که برای ساخت قطعات ماشین‌های تراش به کار می‌رود دارای مقاومت خوردگی خوب و [[خواص مکانیکی مواد|خواص مکانیکی]] مطلوبی است.