انگور: تفاوت میان نسخه‌ها

میوهمیوهٔ انگور به نوع دانه‌دار و بی‌دانه تقسیم می‌شود. هر یک از این دو جور در [[رنگ]]های [[سرخ]] و [[سیاه]] و [[زرد]] و تقریباً [[سبز]] دیده می‌شوند. این [[میوه]] در مناطقی که حداکثر [[دما]]ی آن بیش از ۴۰ [[درجه سانتیگراد]] و حداقل آن کمتر از ۱۵ درجه زیر صفر نباشد بهتر رشد می‌کند.

انگور، میوهمیوهٔ نرم‌پوست و [[شیره]]<nowiki/>داری است که از درخت انگور به عمل می‌آید. درخت انگور، مو (تلفظ: مُؤMow) نامیده می‌شود. مو یکی از قدیمی‌ترین گیاهانی است که انسان کاشتن آن را آموخت. در کتاب‌های دینی کهن و در بسیاری از اسطوره‌ها و سروده‌های ملل نام انگور و موستان بسیار آمده‌است. انگور در تمام مناطق معتدل جهان می‌روید. بیش از ۲۰ هزار نوع انگور در سراسر جهان می‌روید اما همه آن‌ها از انگور وحشی [[خاور نزدیک]] و انگور وحشی [[آمریکای شمالی]] نتیجه شده‌اند. گاهی انگور را [[کشمش]] می‌کنند. انگور خشک کرده را کشمش می‌نامند. از انگور، آب انگور، [[ژله]]، [[مربا]]، و [[شراب]] می‌سازند. از پوست و دانه آن هم محصولات مختلف تهیه می‌شود. محلی که مو یا درخت انگور بسیار در آن کاشته شود موستان یا تاکستان نامیده می‌شود. مو را باید هر چند گاه [[هرس]] کرد زیرا این کار سبب می‌شود که میوه بیشتری به بار آورد. در بیشتر موستان‌ها داربست‌های می‌سازند تا مو بتواند از آن‌ها بالا رود. بزرگترین دشمن مو بیماری مخصوص ریشه مو است.<ref name="موریس پارکر">موریس پارکر، برتا: فرهنگنامه پارکر، جلد اول. تهران: شرکت سهامی کتاب‌های جیبی با همکاری مؤسسه انتشارات فرانکلین. ترجمه و تنظیم و نگارش زیر نظر رضا اقصی. چاپ اول ۱۳۴۶. (در [[مالکیت عمومی]] به خاطر قدمت). مدخل انگور.</ref>