دودمان ژو دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

قبل از رسیدن به مقام امپراتور و تاجگذاری در سلسله ژو (همان طور که در آن زمان شناخته شد) او برای شوهر و پسرانش [[نایب السلطنه]] بود و این شروع کار او برای رسیدن به اهداف خود به عنوان هوآنگدی ژو بود، او در اصل در سال ۶۵۵ میلادی شروع به فرمانروایی کردن بر چین کرد و وو از سال ۶۵۵، شروع به ریاست در دادگاه کل امپراتوری به نام امپراتور کرد به خصوصا بعد از سال ۶۶۵ میلادی که امپراتور گائوزونگ عملا از کار افتاده بود و در حقیقت از قدرت خود گذشت و کلیه امور امپراتوری را با اختیار کامل یک امپراتور به امپراتریس وو اعطا کرد هر چند که وو ژائو (بعدا وو زتیان) هرگز امپراتور نبود، بعد از مرگ [[گائوزونگ (دودمان تانگ)|امپراتور گائوزونگ]] تمام قدرت های امپراتوری به صورت کامل و یگانه در دست امپراتریس وو به پایان رسید، که بجای فرزندان دست نشانده خود نیز به تنهایی حکومت کرد و آنان کاملا به صورت اسمی به عنوان امپراتوران دست نشانده، کاملا ظاهری حکومت می کردند و همیشه در اصل حبس خانگی بودند، آن هم بیرون از کاخ امپراتوری به همین خاطر وو هم که در دوره شوهرش در پشت یک صفحه مرواریدی در پشت گائوزونگ پنهان بود او دیگر به این طور وضعی عمل نکرد و علنا بر تخت سلطنت نشست و خود را بجای پسرانش همانند یک امپراتور جا زد او بعد دو ماه از حکومت پسرش [[ژونگ زونگ|امپراتور ژونگ زونگ]] که از حبس خود و از حکومت مادر شدیدا ناراضی بود و تحت تاثیر همسرش [[امپراتریس وی]] با مادرش مخالفت کرد و به همین خاطر وو در همان ماه دوم سلطنت پسرش بعد خبر مخالفت امپراتور نسبت به خود فرمان به برکناری او را رسما صادر کرد و او را با کوچکترین پسرش لی دان (به عنوان امپراتور رویزونگ) جایگزین کرد و حتی این بار قاطعانه تر بر قدرت قرار گفتگرفت و [[رویزونگ (دودمان تانگ)|امپراتور رویزونگ]] با کمال میل عروسک کامل مادر خود شد، بعدا وو در سال ۶۹۰ میلادی پسرش [[رویزونگ (دودمان تانگ)|رویزونگ]] را با فرمان رسمی عزل کرد و خود را هوآنگدی (امپراتور) سلسله ژو اعلام کرد و حکومت را مستقل در دست گرفت.