گائوزونگ (دودمان تانگ): تفاوت میان نسخه‌ها

مورخان امپراتور گائوزونگ را یک فردی بسیار احساسی و مهربان و زودباور می‌دانند که بعد از سکته‌های مداوم و بیماری‌های گوناگون مثل سردردها و فشار خون بالا که او را ناتوان ساخته بود او نیز حکومت را کاملاً رها کرده بود و این گونه مسائل دولتی را با اختیارات کامل یک امپراتور و با صلاحیت آشکار به همسر خود [[ملکه زتیان (دودمان ژو دوم)|امپراتریس وو]] می‌داد و او را در جلسات در کنار خود مثل دو امپراتور با هم معرفی کرده بود هر چند، وو زتیان از سال ژانویه ۶۶۵ در پشت پرده مرواریدی پشت تخت سلطنت نشست و در امور دولت دخالت می‌کرد و از همان سال به بعد همچون یک امپراتور در کنار همسرش حکومت کرد و فرمانمخاطبان مستقیمرسمی را دریافت می کرد و مستقیما دستورات را صادر می‌کرد،کرد و هر وقت امپراتور ناخوشایند بود به طور مستقل دادگاه را به تنهایی برگزار کرد و دولت را به نام خود اداره می کرد، هر چند امپراتور گائوزونگ در همان سال ۶۷۵ میلادی به دلیل بیماری دردناکی که داشت تصمیم گرفت که کامل قدرت را با حق مطلق تصمیم گیری ها را به وو زتیان بدهد و او را [[نایب السلطنه]] کند اما بخاطر مخالفت یکی از صدراعظم ها و یکی دیگر از مقامات دولتی از این تصمیم پشیمان شد، و همچنان فقط امپراتریس وو بر حق اوامپراتور گائوزونگ بر چین فرمان می‌راند، در سال ۶۸۳ با مرگ گائوزونگ، وو تمام قدرت را به صورت کامل و یگانه به عنوان [[ملکه مادر|امپراتریس دواگر]] غضب کرد و بعداً خود تخت سلطنت را با مقام [[ملکه حاکم|امپراتریس فرمانروا]] به دست گرفت و نخستین و تنها امپراتریس فرمانروا در تاریخ چین شد و به تنهایی حکومت می‌کرد.