عبدالملک بن مروان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عبدالملک مروان''' یا '''عبدالملک بن مروان'''(۶۵–۸۶ ه‍.ق) (۶۸۵–۸ اکتبر ۷۰۵) پنجمین [[خلیفه]] از [[خلفای اموی]] در [[دمشق]] بود؛ او یکی از قدرتمندترین خلفای اموی بود و توانست بر مشکلات سیاسی که در عهدش پیش آمد، فائق آید. در دوران او، دیوانهای مهم شعر و کتب علمی از زبان‌های گوناگون قدیم به [[عربی]] برگردان شد{{نیازمند منبع}}، و دانشمندان از دیگر سرزمین‌ها به سوی دربار [[دمشق]] روی آوردند.{{نیازمند منبع}}

 

 

عبدالملک، شهر [[واسط]] را در کرانه باختری رود [[دجله]] بنیان نهاد و مردمی از شهر [[شام]] را در آن جای داد و خود چندی در آنجا سکونت گزید. وی برای جلوگیری از شورش‌ها نیازمند به شامیان بود، پس شخصی به نام [[مهلب بن ابی صفره]] را به جنگ با [[خوارج]] واداشت؛ سرانجام خوارج سرکوب شده و نفوذ خود را از دست دادند. قیام [[مختار]] در زمان او روی داد. او همچنین [[قبةالصخره]] را در [[بیت‌المقدس]] بنا نهاد. عبدالملک، از نظر حکومت داری شخصی لایق ولی بسیار بی رحم و خونریز بود. پس از مرگش [[ولید بن عبدالملک]] جانشین وی شد. [[ابن خلدون]] نوشته‌است: «''عبدالملک بن مروان از خلفای بنی امیه و عرب و جهان اسلام است. او در امور مملکت به سیره خلیفهٔ دوم عمر بن خطاب عمل می‌نمود.''»