آینهکاری: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
نجات ۱ منبع و علامتزدن ۰ بهعنوان مرده.) #IABot (v2.0 |
اضافه کردن مطلب به مقاله باذکر منبع برچسبها: دارای ادبیات عامیانه ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۴:
[[پرونده:Aenekari.jpg|بندانگشتی|آینه کاری بر روی سر در ورودی]]
[[پرونده:Palacio de Golestán, Teherán, Irán, 2016-09-17, DD 27-36 HDR PAN.jpg|بندانگشتی|چپ|نمایی از تالار اصلی [[عمارت بادگیر]] در کاخ گلستان]]
'''اینه کاری''' ازجمله تزئینات وهنرهای مرتبط با معماری سنتی ایران است که به ویژه پس از اسلام در اماکن و ساختمان های مذهبی وبعضا ساختمان های مسکونی نیز کاربرد داشته است وبرای زیبا سازی دیوارها وسقف مورداستفاده قرارگرفته است.اینه در قطعات وابعاد مختلف وبه اشکال گوناگون کاربرد داشته ودارد.از باارزشترین اینه کاریهای انجام شده می توان به اینه کاری های حرم مطهر امام رضا(ع)،اینه کاری های تالار اینه کاخ گلستان واینه کاری های کاخ موزه سبزدر مجموعه کاخ موزه های سعداباد اشاره داشت.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان={{!}} نام خانوادگی۱ =یاوری{{!}} نام۱ = حسین {{!}} عنوان =اشنایی باهنرهای سنتی ۱ {{!}} سال =۱۳۸۶{{!}} ناشر =انتشارات دانش جهانگردی وابسته به موسسه صبای سحر {{!}}شماره صفحه=۱۶۲}}</ref>'''آینهکاری''' نوعی تزیین داخلی [[ساختمان]]، با چسباندن قطعههای کوچک [[آینه]] به شکلهای هندسی و گل و بتههای مختلف است. در این رشتهٔ هنری، هنرمند آینهکار با استفاده از [[شیشه]] و برش آن به اشکال متنوع، فضایی درخشان و زیبا در بناها میآفریند که از بازتاب نور در قطعات بیشمار آینه [[تشعشع]]، درخشش و زیبایی در تزیینات بناها ایجاد میشود و پوششی بسیار مناسب و زیبا برای تزیین بنا از نظر استحکام و دوام است.
این هنر یکی از شاخههای هنرهای تزیینی [[ایران]] است و از ابتکارهای ویژهٔ هنرمندان ایرانی بهشمار میآید و در دوره [[ساسانیان]] رایج بودهاست. از آیینه کاریهای بجا مانده میتوان بنای دیوانخانهٔ شاه طهماسب صفوی (۹۳۰–۹۸۴ق/ یا ۱۵۲۴–۱۵۷۶م) در قزوین را نام برد.{{مدرک}}
|