ادوارد ایستویک: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۴:
او در خانواده‌ای هندی-انگلیسی به دنیا آمد و در مدرسه چارترهواس و بعد کالج مرتون دانشگاه آکسفورد تحصل کرد. در سال ۱۸۳۶ به پیاده‌نظام [[بمبئی]] پیوست اما به خاطر دانش زبانی که داشت به سرعت شغل سیاسی دریافت کرد. در سال ۱۸۴۳ کتاب ''[[قصه سنجان|قصه‌های سنجان، یا تاریخ ورود پارسیان به هند]]'' را به انگلیسی ترجمه کرد. سپس کتاب‌های ''زندگی زرتشت''، ''فرهنگ سندی'' و مقاله‌های زیادی برای انجمن آسیایی بمبئی به رشته تحریر در آورد. او به خاطر بیماری مجبور شد به اروپا بازگردد. از این رو به فرانکفورت رفت و زبان آلمانی یاد گرفت. سپس کتاب انقلاب هلند اثر [[فردریش شیلر|شیلر]] و کتاب ''گرامر تطبیقی'' اثر [[فرانتس بپ]] را ترجمه کرد.
در سال ۱۸۴۵ به عنوان استاد زبان هندوستانی در کالج هیلی‌بری منصوب شد. دو سال بعد ''دستور زبان هندوستانی'' را منتشر کرد و در سال‌های بعدی ویرایش جدیدی از ترجمهٔ گلستان سعدی به چاپ رساند. این ترجمه شامل نظم و نثر بود. همچنین کتاب پرم ساگار اثر چاتور چوج، و ترجمه‌هایی از ''قصه باغ و بهار'' ([[چهار درویش (کتاب)|چهار درویش]])، و [[انوار سهیلی]] را منتشر کرد. در ۱۸۵۱ به عنوان عضو [[انجمن سلطنتی]] انتخاب شد.
در سال ۱۸۵۷-۸ کتاب ''زندگی‌نامهٔ خودنوشت لطف‌الله، یک جنتلمن مسلمان'' را ویرایش نمود.<ref>London: Smith, Elder and Co., 1858.</ref> او همچنین سفر پیدایش کتاب مقدس به [[زبان دکنی]] را هم ویراست. در همین زمان به فراگیری حقوق نیز پرداخت.
| |||