گرامن اف-۱۴ تامکت: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار: |
|||
خط ۱۱۱:
پس از جنگ ایران که با مشکل تأمین موشک روبرو بود، توانست موشکهای [[ویمپل آر-۷۳]] و [[ام‌آی‌ام-۲۳ هاوک]] را بر روی تامکت نصب و استفاده کند. اینکار موجب شد تا کمبود مهمات تا حدودی برطرف شود؛ ولی قطعات یدکی که ایران با گروگانگیری به آنها دست یافته بود نیز بزودی فرسوده شدند و ایران از همهٔ زیرساختهای صنعتی در سراسر کشور کمک گرفت تا خودکفایی را بیشتر کند. در دهه ۱۹۹۰ میلادی، ایران تصمیم گرفت اف-۱۴ را کنار گذاشته و جنگنده جدیدی بخرد؛ ولی تنها چین حاضر به فروش هواپیما به ایران بود. نیروی هوایی ایران با ارزیابی هواپیماهای چینی، همه را رد کردند. زیرا حتی تامکتهای ناقص نیز از هواپیماهای چینی برتر بودند. ایران در آغازین روزهای سال ۱۹۹۸ با پرداخت هزینه‌های سنگین و فعالیت مأمورانش تلاش به تأمین قطعات تامکت داشت. در ماه مارس ۱۹۹۸ مأموران فدرال آمریکا، یک مأمور تسلیحاتی ایرانی به نام «پرویز لاوی» را در خانه‌اش در شهر لانگ آیلند دستگیر کردند. او به جرم تلاش برای خریدن قطعات یدکی تامکت و موتور TF-30 برای ایران و ارسال آنها از راه هلند به ایران، به ۵ سال زندان و پرداخت ۱۲۵ هزار دلار جریمه محکوم شد. در همان سال یک شرکت فروشندهٔ قطعات هواپیما در سن دیگو آمریکا به پنتاگون گزارش کرد که شخصی قیمت یک مدل از دریچهٔ ورودی هوا را پرسیده که در جنگنده تامکت استفاده می‌شود. مأموران آمریکایی یک ایرانی که شهروند کانادا شده بود و در شرکت قطعه‌سازی «مولتی‌کور» کار می‌کرد به نام «سعید همایونی» و یک شهروند مالزی به نام «یو لِنگ فونگ» را در این رابطه بازداشت کردند. پنتاگون در تحقیقاتش متوجه شد که در سال ۱۹۹۵ قطعاتی از شرکت مولتی‌کور از راه سنگاپور به ایران ارسال شده‌است.<ref>[https://nationalinterest.org/blog/buzz/how-iran-taking-ancient-f-14-tomcats-and-making-them-better-74896?page=0%2C1]</ref>{{سرخط}}
در سال ۲۰۰۳ مقامات آمریکایی، طی یک عملیات ضربتی یک ایرانی به نام «سِرژیک آواساپیان» را در هتلی در [[فلوریدا]] دستگیر کردند.
آواساپیان پس از سفارش قطعات تامکت به ارزش ۸۰۰هزار دلار، دستگیر شد. در سال ۲۰۰۵ ایران به کمک چند رابطه، توانست از ارتش آمریکا قطعات زیادی از تامکت را دریافت کند. پس از
به گفته تیمسار سپهبد عبدالله آذر برزین، جانشین فرماندهی نیروی هوایی شاهنشاهی، خرید اف-۱۴ علی‌رغم مخالفت فنی نیروی هوایی انجام گرفته در حالی که با همان مقدار بودجه می‌شد تعداد ۲۸۰ فروند اف-۱۵ خرید که مزایای بیشتری (عدم نیاز به پرسنل خارجی افزایش بیشتر قدرت نیروی هوایی، برخلاف اف-۱۴ که فقط رهگیر است اف-۱۵ رهگیر و بمب افکن است) داشت. آذر برزین ادعا می‌کند خرید اف-۱۴ اشتباه بوده و شاید دلیل خرید نجات شرکت تولیدکننده بوده‌است.<ref>{{یادکرد وب|نام خانوادگی=msadd.com|نام=MSADD CMS -|کد زبان=fa|وبگاه=www.dehbashi.com|نشانی=http://www.dehbashi.com/?action=oral-history-single&oid=11&lang=fa|عنوان=صفحه اصلی {{!}} حسین دهباشی|بازبینی=2018-11-26}}</ref>
خط ۱۱۷:
==== هواپیمای اف-چهارده در ایران ====
پس از [[ایالات متحده آمریکا]]، [[ایران]] تنها کشوری است که دارای این نوع جنگنده‌است. [[نیروی هوایی شاهنشاهی ایران]] ۸۰ فروند از این [[هواپیما]] سفارش داد که ۷۹ فروند آن به ایران تحویل داده شد و هواپیمای آخر به دلیل قطع رابطه ایران و آمریکا و [[تحریم علیه ایران|تحریم تسلیحاتی ایران]] به [[نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا|نیروی دریایی آمریکا]] داده شد. در حال حاضر این جنگنده تنها در ایران در حال سرویس دهی می‌باشد. از مشکلات اف-۱۴ تامکت این است که سرویس دهی و عملیاتی کردن آن بسیار مشکل است.{{سخ}}
جنگنده اف-۱۴ تامکت هنوز در [[نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران]] به‌کار می‌رود و جزء جنگنده‌هایی است که در طول [[جنگ ایران و عراق]] بسیار توسط ایران استفاده می‌شد. در ۶ ماهه اول جنگ اف-۱۴های ایران پنجاه پیروزی را در برابر هواپیماهای عراقی به ثبت رساندند که اکثراً مقابل جنگنده‌های [[میگ-۲۱]] و [[میگ-۲۳]] و تعداد کمتری هم در مقابل سوخوهای ۲۰ و ۲۲ (مدل‌های صادراتی [[سوخو-۱۷]]) بود و تنها یک اف-۱۴ بر اثر برخورد [[ترکش (مهمات)|ترکش]] یک میگ-۲۱ که در نزدیکی آن منفجر شده بود آسیب دید. از سال ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۶ وظیفه اصلی اف-۱۴های ایران گشت‌زنی در مراکز حساس حکومتی و اقتصادی مثل [[تهران]] و [[جزیره خارگ]] و [[بنادر و پالایشگاه‌های جنوب کشور]] و [[سکوهای نفتی خلیج فارس]] بود. این کار با کمک هواپیماهای سوخت‌رسان [[بوئینگ ۷۰۷]]-۳۱۹سی انجام می‌شد و گاه هر پرواز با ۴ مرتبه سوخت‌رسانی در هوا بیش از ده ساعت طول می‌کشید. اف۱۴ها در این مدت همچنان در جنگ‌های هوایی درگیر می‌شدند اما وظیفه اصلی آنها ارعاب [[نیروی هوایی عراق]] بود. خسارات سنگینی که این جنگنده‌ها به هواپیماهای عراق وارد کرده بودند در کنار موشکهای هوا
تام کوپر محقق نبردهای هوایی جنگ ایران و عراق معتقد است که اف-۱۴های ایرانی در طول جنگ دست کم ۱۶۰ هواپیما و بالگرد عراقی را سرنگون کرده‌اند که از این میان ۵۸ فروند [[میگ-۲۳]]، ۳۳ فروند [[داسو میراژ اف-۱]]، ۲۳ فروند [[میگ-۲۱]]، نه فروند [[میگ-۲۵]]، دو فروند [[میگ-۲۷]]، ۲۳ فروند [[سوخو-۱۷]]، پنج فروند بمب‌افکن [[توپولوف-۲۲]]، یک فروند [[میراژ ۵]]، یک فروند بمب‌افکن بی-۶دی، یک فروند بالگرد [[سوپر فریو]] و یک فروند بالگرد [[میل-۲۴]] و در بقیه هم نوع هواپیما مشخص نیست.
خط ۱۹۰:
|number of jets=۲
|thrust main=۱۳۸۱۰ پوند
|thrust alt=
|afterburning thrust main=۲۷۸۰۰ پوند
|afterburning thrust alt=
|max speed main=۲/۳۴ ماخ
|max speed alt=1,544 mph, 2,485 km/h
| |||