سینمای لبنان: تفاوت میان نسخه‌ها

<br />

== پیشینه ==

تاریخ فیلم در لبنان به دهه ۱۸۹۰ بر می‌گردد. در سال ۱۸۹۷ [[برادران لومیر]] نمایندگانی به [[بیروت]] فرستادند؛ و چند فیلم خبری و مستند کوتاه پس از در این شهر نمایش داده شد. در سال ۱۹۰۹، اولین سالن رسمی سینما در بیروت توسط کمپانی پاته فرانسه تأسیس شد. اقبال فراوان مخاطبان به این سالن سینما و همچنین به فیلم‌های پخش شده باعث شد تعداد سالن‌های سینما تا ۱۹۲۵ چند برابر شود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Raphaël Millet, Cinema in Lebanon / Le Liban au cinéma, Beirut, Rawiya Editions, 2017, 464 p. ISBN 978-614-8010-01-9}}</ref><ref name=":0">{{Cite journal|date=2020-02-27|title=Cinema of Lebanon|url=https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Cinema_of_Lebanon&oldid=942957585|journal=Wikipedia|language=en}}</ref>

 

 

در ۱۹۳۶ اولین [[فیلم صدادار|فیلم ناطق]] لبنانی به نام ''در ویرانه‌های [[بعلبک]]'' به کارگردانی مشترک ژولیو د لوکا و کرام بوستانی توسط هرتا گارگور، مدیر استودیوی فیلم‌سازی لومیر تهیه شد. ''در ویرانه‌های بعلبک'' که با استقبال پرشور مخاطبان روبرو شد''،'' داستان عشق ممنوع یک شاهزاده محلی را به تصویر می‌کشد. این فیلم نخستین فیلم عربی محسوب می‌شود که به‌طور کامل در یک کشور عربی تولید شده و با لهجه لبنانی نمایش داده شده‌است. در سال‌های پایانی قیمومیت فرانسه بر لبنان، مستندهای کوتاه نیز توسط کارگردان‌های لبنانی، ایتالیایی و حتی فرانسوی تولید می‌شد اما موضوع و محتوای ضد استعماری اغلب آنان باعث می‌شد مقامات فرانسوی نسبت به نمایش این گونه آثار [[سانسور]] شدیدی را اعمال کنند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Thompson, Elizabeth (2000). Colonial Citizens: Republican Rights, Paternal Privilege, and Gender in French Syria and Lebanon. Columbia University Press. ISBN 978-0-231-10661-0. Retrieved 2 February 2013.}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Arabi, Afif (1996). The History of Lebanese Cinema 1929-1979: An Analytical Study of The Evolution and the Development of Lebanese Cinema. Columbus, OH, USA: Ohio}}</ref>

 

== پس از استقلال و آغاز عصر طلایی ==